‏ 1 Corinthians 15

Rozdział 15

1A oznajmiam wam, bracia, ewangelię ^a, którą wam głosiłem, a którą przyjęliście i w której trwacie; 2Przez którą też dostępujecie zbawienia ^b, jeśli pamiętacie to, co wam głosiłem, chyba że uwierzyliście na próżno. 3Najpierw bowiem przekazałem wam to, co i ja otrzymałem, że Chrystus umarł ^c za nasze grzechy, zgodnie z Pismem; 4Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia ^d, zgodnie z Pismem; 5I że ukazał się Kefasowi ^e, a potem tym dwunastu. 6Potem ukazał się więcej niż pięciuset braciom naraz, z których większość żyje aż dotąd, a niektórzy zasnęli. 7Potem ukazał się Jakubowi, potem wszystkim apostołom. 8A ostatniemu ze wszystkich ukazał się i mnie, jak poronionemu płodowi. 9Ja bowiem jestem najmniejszym z apostołów i nie jestem godny nazywać się apostołem, bo prześladowałem kościół Boży ^f. 10Lecz z łaski ^g Boga jestem tym, czym jestem, a jego łaska względem mnie nie okazała się daremna, ale pracowałem ^h więcej od nich wszystkich, jednak nie ja, lecz łaska Boga, która jest ze mną. 11Czy więc ja, czy oni, tak głosimy i tak uwierzyliście. 12A jeśli się o Chrystusie głosi, że został wskrzeszony z martwych, jak mogą niektórzy pośród was mówić, że nie ma zmartwychwstania ⁱ? 13Jeśli bowiem nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie został wskrzeszony. 14A jeśli Chrystus nie został wskrzeszony, to daremne jest nasze głoszenie, daremna też wasza wiara. 15I okazuje się, że jesteśmy fałszywymi świadkami Boga, bo świadczyliśmy o Bogu, że wskrzesił Chrystusa, którego nie wskrzesił, jeśli umarli nie są wskrzeszani. 16Jeśli bowiem umarli nie są wskrzeszani, to i Chrystus nie został wskrzeszony. 17A jeśli Chrystus nie został wskrzeszony, daremna jest wasza wiara i nadal jesteście w swoich grzechach ^j. 18Tak więc i ci, którzy zasnęli ^k w Chrystusie, poginęli. 19Jeśli tylko w tym życiu mamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej nieszczęśliwi. 20Tymczasem jednak Chrystus został wskrzeszony z martwych i stał się pierwszym plonem ^l tych, którzy zasnęli. 21Skoro bowiem śmierć przyszła przez człowieka ^m, przez człowieka przyszło też zmartwychwstanie umarłych. 22Jak bowiem w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. 23Ale każdy w swojej kolejności, Chrystus jako pierwszy plon ⁿ, potem ci, którzy należą do Chrystusa, w czasie jego przyjścia ^o. 24A potem będzie koniec ^p, gdy przekaże królestwo Bogu i Ojcu, gdy zniszczy wszelką zwierzchność oraz wszelką władzę i moc. 25Bo on musi królować, aż położy wszystkich wrogów pod swoje stopy ^q. 26A ostatni wróg, który zostanie zniszczony, to śmierć ^r. 27Wszystko bowiem poddał pod jego stopy ^s. A gdy mówi, że wszystko jest mu poddane, jest jasne, że oprócz tego, który mu wszystko poddał. 28Gdy zaś wszystko zostanie mu poddane, wtedy i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich. 29Bo inaczej co zrobią ci, którzy przyjmują chrzest za zmarłych, jeśli umarli w ogóle nie są wskrzeszani? Po co przyjmują chrzest za zmarłych? 30Po co i my każdej godziny narażamy się na niebezpieczeństwo? 31Zapewniam was przez chlubę, którą mam z was w Jezusie Chrystusie, naszym Panu, że każdego dnia umieram ^t. 32Jeśli na sposób ludzki walczyłem z bestiami w Efezie, jaki z tego mam pożytek, jeśli umarli nie są wskrzeszani? Jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy ^u. 33Nie łudźcie się ^v. Złe rozmowy ^w psują dobre obyczaje. 34Ocknijcie ^x się ku sprawiedliwości i nie grzeszcie; niektórzy bowiem nie mają poznania Boga ^y. Mówię to ku waszemu zawstydzeniu. 35Lecz powie ktoś: Jak umarli są wskrzeszani ^z i w jakim ciele przychodzą ^aa? 36Głupcze! To, co siejesz, nie ożyje, jeśli nie obumrze. 37I to, co siejesz, to nie ciało, które ma powstać, ale gołe ziarno, na przykład pszeniczne lub jakieś inne. 38Bóg zaś daje mu ciało, jakie chce, a każdemu z ziaren właściwe jemu ciało. 39Nie każde ciało jest jednakowe, ale inne jest ciało ludzi, a inne ciało zwierząt, inne ryb, a inne ptaków. 40Są też ciała niebieskie i ciała ziemskie, lecz inna jest chwała ciał niebieskich, a inna ziemskich. 41Inna chwała słońca, inna chwała księżyca, a inna chwała gwiazd. Gwiazda bowiem od gwiazdy różni się jasnością. 42Tak też jest ze zmartwychwstaniem umarłych. Sieje się ciało w zniszczalności, a jest wskrzeszane w niezniszczalności; 43Sieje się w niesławie, a jest wskrzeszane w chwale ^ab, sieje się w słabości, a jest wskrzeszane w mocy; 44Sieje się ciało cielesne, a jest wskrzeszane ciało duchowe. Jest ciało cielesne, jest też ciało duchowe ^ac. 45Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą ^ad, a ostatni Adam duchem ożywiającym ^ae. 46Jednak pierwsze nie jest to, co duchowe, ale to, co cielesne, potem duchowe. 47Pierwszy człowiek z ziemi – ziemski, drugi człowiek – sam Pan z nieba. 48Jaki jest ten ziemski, tacy i ziemscy; a jaki jest niebieski, tacy i niebiescy. 49A jak nosiliśmy obraz ziemskiego, tak będziemy nosili obraz ^af niebieskiego. 50To zaś mówię, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć ^ag królestwa Bożego ani to, co zniszczalne, nie odziedziczy tego, co niezniszczalne. 51Oto oznajmiam wam tajemnicę ^ah: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni ^ai; 52W jednej chwili, w mgnieniu oka, na ostatnią trąbę ^aj. Zabrzmi bowiem trąba, a umarli zostaną wskrzeszeni niezniszczalni, a my zostaniemy przemienieni. 53To bowiem, co zniszczalne, musi przyodziać się w to, co niezniszczalne, a to, co śmiertelne, przyoblec się w nieśmiertelność. 54A gdy to, co zniszczalne, przyoblecze się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność ^ak, wtedy wypełni się to słowo, które jest napisane ^al: Połknięta jest śmierć w zwycięstwie. 55Gdzież jest, o śmierci, twoje żądło ^am? Gdzież jest, o piekło, twoje zwycięstwo? 56Żądłem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu prawo ^an. 57Lecz dzięki niech będą Bogu, który nam dał zwycięstwo ^ao przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. 58A tak, moi mili bracia, bądźcie stali ^ap, niezachwiani, zawsze obfitujący w dziele Pana, wiedząc, że wasza praca ^aq nie jest daremna ^ar w Panu.