Joh 20 | PolUGdanska | STEP | A pierwszego dnia po szabacie , rano, gdy jeszcze było ciemno , Maria Magdalena przyszła do grobu i zobaczyła kamień odwalony od grobowca.

‏ John 20

Rozdział 20

1 A pierwszego dnia po szabacie ^a, rano, gdy jeszcze było ciemno ^b, Maria Magdalena przyszła do grobu i zobaczyła kamień ^c odwalony od grobowca. 2 Wtedy pobiegła i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował ^d, i powiedziała do nich: Zabrali Pana z grobu i nie wiemy, gdzie go położyli. 3 Wyszedł więc Piotr i ten drugi uczeń i poszli do grobu. 4 I biegli obaj razem, ale ten drugi uczeń wyprzedził Piotra i pierwszy przybył do grobu. 5 Kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednak tam nie wszedł. 6 Przyszedł też Szymon Piotr, idąc za nim. Wszedł do grobowca i zobaczył leżące płótna; 7 I chustę ^e, która była na jego głowie, położoną nie z płótnami, ale zwiniętą osobno na jednym miejscu. 8 Potem wszedł także ten drugi uczeń, który pierwszy przybył do grobu, zobaczył i uwierzył. 9 Jeszcze bowiem nie rozumieli Pisma ^f, że miał zmartwychwstać. 10 Wtedy uczniowie powrócili do domu. 11 Ale Maria stała na zewnątrz przed grobem, płacząc. A gdy płakała, nachyliła się do grobowca; 12 I ujrzała dwóch aniołów ^g w bieli ^h, którzy siedzieli tam, gdzie było złożone ciało Jezusa, jeden u głowy, a drugi u nóg. 13 I zapytali ją: Kobieto ⁱ, czemu płaczesz? Odpowiedziała im: Bo zabrali mego Pana i nie wiem, gdzie go położyli. 14 A to powiedziawszy, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, lecz nie wiedziała ^j, że to Jezus. 15 Jezus ją zapytał: Kobieto, czemu płaczesz? Kogo szukasz ^k? A ona, sądząc, że to ogrodnik, odpowiedziała mu: Panie, jeśli ty go wziąłeś, powiedz mi, gdzie go położyłeś, a ja go zabiorę. 16 Jezus powiedział do niej: Mario! ^l A ona, obróciwszy się, powiedziała do niego: Rabbuni! ^m – co się tłumaczy: Nauczycielu. 17 Jezus do niej powiedział: Nie dotykaj mnie ⁿ, bo jeszcze nie wstąpiłem do mego Ojca. Ale idź do moich braci ^o i powiedz im: Wstępuję ^p do mego Ojca i waszego Ojca ^q, i do mego Boga ^r, i waszego ^s Boga. 18 Przyszła więc Maria Magdalena, oznajmiając uczniom, że widziała Pana i że jej to powiedział. 19 A gdy był wieczór tego pierwszego dnia po szabacie, a drzwi były zamknięte tam, gdzie zgromadzili się ^t uczniowie z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku ^u i powiedział do nich: Pokój ^v wam. 20 A to powiedziawszy, pokazał im swoje ręce i bok. I uradowali ^w się uczniowie, ujrzawszy Pana. 21 Jezus znowu powiedział do nich: Pokój wam. Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was ^x posyłam. 22 A to powiedziawszy, tchnął ^y na nich i powiedział: Weźcie Ducha Świętego ^z. 23 Komukolwiek przebaczycie ^aa grzechy ^ab, są im przebaczone, a komukolwiek zatrzymacie, są im zatrzymane. 24 A Tomasz, jeden z dwunastu, zwany Didymos ^ac, nie był z nimi, gdy przyszedł Jezus. 25 I powiedzieli mu inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. Lecz on powiedział do nich: Jeśli ^ad nie zobaczę na jego rękach śladów gwoździ ^ae i nie włożę mego palca w ślady gwoździ, i nie włożę mojej ręki w jego bok, nie uwierzę. 26 A po ośmiu dniach jego uczniowie znowu byli w domu, a Tomasz z nimi. I przyszedł Jezus, gdy drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i powiedział: Pokój wam. 27 Potem powiedział do Tomasza: Włóż tu swój palec i obejrzyj moje ręce, wyciągnij swoją rękę i włóż ją w mój bok, a nie bądź bez wiary ^af, ale wierz. 28 Wtedy Tomasz mu odpowiedział: Mój Pan i mój Bóg! ^ag 29 Jezus mu powiedział: Tomaszu, uwierzyłeś, ponieważ mnie ujrzałeś. Błogosławieni ^ah, którzy nie widzieli, a uwierzyli. 30 I wiele innych cudów uczynił Jezus na oczach swoich uczniów, które nie są napisane w tej księdze. 31 Lecz te są napisane ^ai, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem ^aj, Synem Bożym ^ak, i abyście wierząc, mieli życie w jego imieniu ^al.