‏ John 8

Rozdział 8

1A Jezus poszedł na Górę Oliwną. 2Potem znowu wcześnie rano przyszedł do świątyni, a cały lud zszedł się do niego. I siadłszy, nauczał ich. 3I przyprowadzili do niego uczeni w Piśmie i faryzeusze kobietę przyłapaną na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku; 4Powiedzieli do niego: Nauczycielu, tę kobietę przyłapano na uczynku cudzołóstwa. 5W prawie Mojżesz ^a nakazał nam takie kamienować. A ty co mówisz? 6A mówili to, wystawiając ^b go na próbę, aby mogli go oskarżyć ^c. Jezus zaś, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. 7A gdy nie przestawali go pytać, podniósł się i powiedział do nich: Kto ^d z was jest bez grzechu ^e, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem. 8I znowu schyliwszy się, pisał po ziemi. 9A gdy oni to usłyszeli, będąc przekonani przez sumienie, odchodzili jeden po drugim, począwszy od starszych aż do ostatnich. Pozostał tylko sam Jezus i ta kobieta stojąca pośrodku. 10A Jezus podniósł się i nie widząc nikogo oprócz tej kobiety, powiedział do niej: Kobieto, gdzież są ci, którzy cię oskarżali ^f? Nikt cię nie potępił? 11Ona odpowiedziała: Nikt, Panie. A Jezus powiedział do niej: I ja ciebie nie potępiam ^g. Idź i już więcej nie ^h grzesz. 12Jezus znowu powiedział do nich: Ja jestem światłością ⁱ świata. Kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość życia. 13Powiedzieli więc do niego faryzeusze: Ty świadczysz ^j sam o sobie, a twoje świadectwo nie jest prawdziwe. 14Odpowiedział im Jezus: Chociaż ja świadczę sam o sobie, jednak moje świadectwo jest prawdziwe, bo wiem, skąd przyszedłem i dokąd idę. Lecz wy nie wiecie, skąd przyszedłem i dokąd idę. 15Wy sądzicie według ciała ^k, ale ja nie sądzę ^l nikogo. 16A choćbym i sądził, mój sąd jest prawdziwy, bo nie jestem ^m sam, ale jestem ja i Ojciec, który mnie posłał. 17A w waszym Prawie jest napisane ⁿ, że świadectwo ^o dwóch ludzi jest prawdziwe. 18Ja jestem tym, który świadczy sam o sobie i świadczy o mnie Ojciec, który mnie posłał. 19Wtedy zapytali go: Gdzie jest twój Ojciec? Jezus odpowiedział: Nie znacie ^p ani mnie, ani mego Ojca. Gdybyście mnie znali, znalibyście ^q i mego Ojca. 20Te słowa mówił Jezus w skarbcu, nauczając w świątyni, a nikt go nie schwytał, bo jeszcze nie nadeszła jego godzina. 21Wówczas Jezus znowu powiedział do nich: Ja odchodzę, a wy będziecie mnie szukać i umrzecie w swoim grzechu ^r. Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie. 22Wtedy Żydzi mówili: Czyż sam się zabije, skoro mówi: Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie? 23I powiedział do nich: Wy jesteście z niskości, a ja jestem z wysoka. Wy jesteście z tego świata, ja zaś nie jestem z tego świata. 24Dlatego wam powiedziałem, że umrzecie w swoich grzechach ^s. Bo jeśli nie uwierzycie ^t, że ja jestem, umrzecie w swoich grzechach. 25Wtedy zapytali go: Kim ty jesteś? I odpowiedział im Jezus: Tym, kim wam od początku mówię. 26Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia. Ale ten, który mnie posłał, jest prawdziwy, a ja mówię na świecie to, co od niego słyszałem. 27Nie zrozumieli jednak, że mówił im o Ojcu. 28Dlatego Jezus powiedział do nich: Gdy wywyższycie ^u Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że ja jestem, a nie czynię nic sam od siebie, ale mówię to, czego mnie nauczył mój Ojciec. 29A ten, który mnie posłał, jest ze mną. Ojciec nie zostawił mnie samego, bo ja zawsze czynię to, co mu się podoba. 30Gdy to mówił, wielu uwierzyło w niego. 31Wtedy Jezus mówił do tych Żydów, którzy mu uwierzyli: Jeśli będziecie trwać ^v w moim słowie, będziecie prawdziwie moimi uczniami ^w. 32I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli. 33Odpowiedzieli mu: My jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie służyliśmy nikomu. Jakże możesz mówić: Będziecie wolni? 34Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że każdy, kto popełnia grzech, jest sługą ^x grzechu. 35A sługa nie mieszka ^y w domu na wieki, lecz Syn mieszka ^z na wieki. 36Jeśli więc Syn was wyzwoli, będziecie prawdziwie wolni. 37Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama ^aa, lecz usiłujecie mnie zabić, bo moje słowo nie znajduje w was miejsca. 38Ja mówię ^ab to, co widziałem u mego Ojca, a wy też robicie to, co widzieliście u waszego ojca. 39Odpowiedzieli mu: Naszym ojcem jest Abraham. Jezus im powiedział: Gdybyście ^ac byli synami Abrahama, spełnialibyście uczynki Abrahama. 40Lecz teraz usiłujecie mnie zabić, człowieka, który wam mówił prawdę, którą słyszał od Boga. Tego Abraham nie robił. 41Wy spełniacie uczynki waszego ojca. Wtedy powiedzieli mu: My nie jesteśmy spłodzeni z nierządu. Mamy jednego Ojca – Boga. 42Jezus im powiedział: Gdyby Bóg był waszym Ojcem, miłowalibyście mnie, gdyż ja od Boga wyszedłem i przyszedłem, a nie przyszedłem sam od siebie, ale on mnie posłał ^ad. 43Dlaczego nie pojmujecie ^ae tego, co mówię? Dlatego że nie możecie słuchać mojego słowa. 44Wy jesteście z waszego ojca ^af – diabła ^ag i chcecie spełniać pożądliwości waszego ojca. On był mordercą od początku i nie został ^ah w prawdzie, bo nie ma w nim prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą ^ai i ojcem kłamstwa. 45A ponieważ ja mówię ^aj prawdę, nie wierzycie mi. 46Któż z was obwini ^ak mnie o grzech? Jeśli mówię prawdę, dlaczego mi nie wierzycie? 47Kto jest z Boga, słucha ^al słów Bożych. Wy dlatego nie słuchacie ^am, że nie jesteście z Boga. 48Wtedy Żydzi mu odpowiedzieli: Czy nie dobrze mówimy, że jesteś Samarytaninem ^an i masz demona? 49Jezus odpowiedział: Ja nie mam demona, ale czczę mego Ojca, a wy mnie znieważacie. 50Ja nie szukam ^ao swojej chwały. Jest ktoś, kto szuka i sądzi. 51Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli ktoś będzie zachowywał moje słowa, nigdy nie ujrzy ^ap śmierci. 52Wtedy Żydzi powiedzieli do niego: Teraz wiemy, że masz demona. Abraham ^aq umarł i prorocy, a ty mówisz: Jeśli ktoś będzie zachowywał moje słowa, nigdy nie skosztuje śmierci. 53Czy ty jesteś większy ^ar od naszego ojca Abrahama, który umarł? I prorocy poumierali. Kim ty się czynisz? 54Jezus odpowiedział: Jeśli ^as ja sam siebie chwalę, moja chwała jest niczym. Mój Ojciec jest tym, który mnie chwali, o którym wy mówicie, że jest waszym Bogiem. 55Lecz nie znacie ^at go, a ja go znam. I jeślibym powiedział, że go nie znam, byłbym podobnym do was kłamcą. Ale znam go i zachowuję ^au jego słowa. 56Abraham, wasz ojciec, z radością pragnął ujrzeć ^av mój dzień. I ujrzał, i radował się. 57Wówczas Żydzi powiedzieli do niego: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? 58Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim ^aw Abraham był, ja jestem ^ax. 59Wtedy porwali ^ay kamienie, aby w niego rzucać. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni, przechodząc ^az między nimi, i tak odszedł.