Psalms 42
Psalm 42
Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego.
1Jak jeleń pragnie wód strumieni, tak moja dusza pragnie ciebie, Boże. 2Moja dusza jest spragniona Boga a, Boga żywego b. Kiedy przyjdę i ukażę się przed obliczem Boga? 3Łzy stały się dla mnie chlebem we dnie i w nocy c, gdy mówią do mnie co dzień: Gdzie jest twój Bóg? 4Wylewam swą duszę, gdy wspominam, jak krocząc w tłumie, szedłem z nimi do domu Bożego d wśród głosów radości i chwały, pośród świętującego tłumu. 5Dlaczego się smucisz, moja duszo, i czemu się we mnie trwożysz? Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę go wysławiał za jego zbawcze oblicze. 6Mój Boże, smuci się we mnie moja dusza, dlatego wspominam cię z ziemi Jordanu i Hermonu, z góry Misar. 7Przepaść przyzywa przepaść szumem twoich upustów; wszystkie twoje fale i nawałnice przewalają się nade mną. 8Lecz we dnie Pan udzieli mi swego miłosierdzia e, a w nocy będzie we mnie jego pieśń i moja modlitwa do Boga mego życia. 9Powiem Bogu, mojej skale f: Czemu o mnie zapomniałeś? Czemu chodzę smutny z powodu ucisku wroga? 10Jak rana w moich kościach, tak mnie urągają moi wrogowie, gdy mówią do mnie każdego dnia: Gdzie jest twój Bóg g? 11Czemu się smucisz, moja duszo, i czemu się we mnie trwożysz? Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę go wysławiał, gdyż on jest zbawieniem mego oblicza i moim Bogiem.
Copyright information for
PolUGdanska