Acts 16

ပေါလုရို့နအတူ တိမောသေ လိုက်ခြင်း

1ယင်းနောက် ပေါလုစာ ဒေရဗေမြို့န လုတ္တရမြို့တို့ လားခလီရေ။ ထိုမြို့မာ တိမောသေနာမည်န ယေရှု၏ တပည့်တစ်ယောက် ဟိလီရေ။ သူ့မာ အမိစာ ယေရှုကို ကျုံသူ ယုဒလူမျိုး မိန်းမတစ်ယောက် ဟိလီရေ၊ ယေကေလည်း သူ့မာ အဖစာ ဂရိလူမျိုးတစ်ယောက် ဟိလီရေ။ 2တိမောသေကို လုတ္တရမြို့န ဣကောနိမြို့မာ ဟိသမျ ကျုံသူရို့ ကောင်းကောင်း ချီမွမ်းလီကတ်တေ။ 3ပေါလုစာ တိမောသေကို ကိုယ်နအတူ ခေါ်ယူလားချင်လီရေ။ ယေကေလည်း ထို ဟိသမျ နေရာတိမာဟိစာ ယုဒလူရို့စာ တိမောသေ အဖကို ဂရိလူမျိုးတစ်ယောက် ဖြစ်တေဆိုစာကို သိလီကတ်တေ။ ယင်းအတွက်န ပေါလုစာ တိမောသေကို အရီဖျားလှီးမင်္ဂလာ လုပ်လီရေ။ 4ယင်းနောက် သူရို့စာ မြို့ထဲတိက ဝင်လားကတ်တေခါ ယေရုရှလင်မြို့မာဟိစာ တမန်တော်ရို့န အသင်းတော် ဂေါင်းဆောင်အကြီးရို့ ပီးကတ်စာ စည်းကမ်းတိကို လူရို့ဘားမာ ပြောပြကတ်လီရေ အရာ ထိုစည်းကမ်းတိကို ကျုံသူရို့ကို လိုက်နာဖို့ ခိုင်းကတ်လီရေ။ 5ယင်းအတွက်န အသင်းတော်တိမာ လူရို့စာ ကျုံခြင်းတရား ခိုင်မာလာလီရေ အရာ အသင်းတော်မာ လူဦးရေစာ တစ်ရက်ထက်တစ်ရက် ပွါးလာလီရေ။

ပေါလု ကိုယ်ထင်မြင်ခြင်း

6သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်စာ ပေါလုန သူ့အဖက်သားရို့ကို အာရှိပြည်နယ်မာ သတင်းကောင်းကို ဟောပြောဖို့အခွင့် မပီးလီ။ ယင်းအတွက်န သူရို့စာ ဖြူဂိပြည်နယ်န ဂါလာတိပြည်နယ်ထဲက ဝင်ရို့ လားကတ်လီရေ။ 7ယင်းနောက် သူရို့စာ မုသိပြည် နယ်စပ်တို့ ရောက်ကတ်တေခါ ဗိသုနိပြည်နယ်တို့ လားဖို့ ကြည့်ကတ်လီရေ။ ယေကေလည်း အသျှင်ယေရှု၏ ဝိညာဉ်တော်စာ သူရို့ကို လားဖို့အခွင့် မပီးလီ။ 8ယင်းအတွက်န သူရို့စာ မုသိပြည်အထဲက ဝင်ရို့ တရောမြို့တို့ လားကတ်လီရေ။ 9ပေါလုစာ ညဉ့်မာ ကိုယ်ထင်တစ်ခု မြင်လီရေ။ ထိုကိုယ်ထင်မာ မြင်လီစာကား၊ “မာကေဒေါနိပြည်နယ်တို့ လာရို့ အကျွန်ရို့ကို ကူညီပါ” ဟို့ မာကေဒေါနိပြည်နယ်သား တစ်ယောက် ရပ်ရို့ တောင်းပန်လီရေ။

10ထာဝရဘုရား အကျွန်ရို့ကို မာကေဒေါနိပြည်နယ်မာ အသျှင်ယေရှု၏ သတင်းကောင်းကို ဟောပြောဖို့အတွက် ခေါ်ရေဆိုစာကို အကျွန်ရို့ သိရကတ်လီရေ။ ယင်းအတွက်န ပေါလု ကိုယ်ထင်မြင်ရို့ ပြီးရေခါ အကျွန်ရို့ ချက်ချင်း မာကေဒေါနိပြည်နယ်တို့ လားဖို့ အဆင်သင့် လုပ်ကတ်လီရေ။

ဖိလိပ္ပိမြို့မာ သွာတိရမြို့သမ လုဒိ ကျုံခြင်း

11ယင်းနောက် အကျွန်ရို့ တရောမြို့ကနီရို့ သင်္ဘောမာတက်ပြီးကေ စိုက်စိုက် သာမောသရက်ကျွန်းတို့ လားကတ်လီရေ။ နောက်တစ်ရက်နိ အကျွန်ရို့ ထိုကျွန်းကနီရို့ နာပေါလိမြို့တို့ လာကတ်လီရေ။ 12အကျွန်ရို့ ထိုမြို့ကနီရို့ ဖိလိပ္ပိမြို့တို့ လားခကတ်လီရေ။ ဖိလိပ္ပိမြို့စာ မာကေဒေါနိပြည်နယ်မာ အရေးကြီးဆုံး မြို့တစ်မြို့ ဖြစ်တေ။ ထိုမြို့မာ ရောမနိုင်ငံသားရို့ နီလီကတ်တေ။ အကျွန်ရို့ ထိုမြို့မာ လိုင်းကေရက် နီခကတ်လီရေ။

13 သတင်းနိမာ အကျွန်ရို့ မြို့လမ်းခဝပြင်တို့ ထွက်လားကတ်လီရေ။ ယင်းခါ ဆုတောင်းဖို့ နေရာ ဟိဖို့ ထင်ရို့ အကျွန်ရို့ ချောင်းကမ်းနားတို့ လားကတ်လီရေ။ ယင်းနေရာမာ မိန်းမတစ်ဖွဲ့ စုရို့ တိုင်ဘင်နီကတ်စာကို မြင်ကတ်လီရေ။ ယင်းခါ အကျွန်ရို့စာ ထိုမိန်းမရို့နအတူ ထိုင်ရို့ စကားပြောဖို့ စကတ်လီရေ။ 14ထိုမိန်းမရို့အထဲမာ လုဒိနာမည်န သွာတိရမြို့သမ တစ်ယောက် ဟိလီရေ။ ထိုသွာတိရမြို့သမ လုဒိစာ တန်ဖိုးဟိစာ ခရန်းရောင်အဝတ် ရောင်းစာ မိန်းမတစ်ယောက် ဟိလီရေ။ ထိုမိန်းမစာ ယုဒလူမျိုးမဟုတ်ကေလည်း ထာဝရဘုရားကို ကိုးကွယ်ရို့ နီလီရေ။ ပေါလု ဟောပြောစာ တရားကို ကြားရို့ ကျုံလတ်အောင် ထိုမိန်းမ စိတ်နှလုံးကို ထာဝရဘုရား ဖွင့်ပီးလီရေ။ 15ယင်းအတွက်န ပေါလုစာ ထိုမိန်းမနအတူ သူရို့အိမ်သား အားကုံးသူကို ရီနှစ်မင်္ဂလာ ပီးလီရေ။ ယင်းနောက် ထိုမိန်းမစာ အကျွန်ရို့ကို တောင်းပန်ရို့ ပြောလီရေ၊ “ကိုယ်ဘင်ရို့ အကျွန့်ကို အသျှင်၏ ကျုံသူ တစ်ယောက် ဟို့ မှတ်တေဆိုကေ အကျွန့် အိမ်တို့ လာရို့ နီခလိုက်ကတ်ပါ။” ဒေပိုင် အညှိုးခံရို့ ပြောပြီးရေနောက် ထိုမိန်းမစာ အကျွန်ရို့ကို ကိုယ့်အိမ်တို့ ခေါ်ယူလားခလီရေ။

ပေါလုန သိလ ဖိလိပ္ပိမြို့မာ ထောင်ကျခြင်း

16တစ်ရက်နိ အကျွန်ရို့ ဆုတောင်းစာနေရာတို့ လားကတ်တေခါ နတ်ဝင်ရို့ဟိစာ ကျွန်မသျှေတစ်ယောက်န တွိကတ်လီရေ။ ထိုကျွန်မသျှေစာ နတ်ဝင်ရို့ ရှိတို့ ဖြစ်လာဖို့စာ အကြောင်းတိကို ပြောနိုင်လီရေ။ သူစာ ရှိတို့ ဖြစ်လာဖို့စာ အကြောင်းကို ဟောပြောရေအတွက်န သူ့အပိုင်သျှင်ရို့မာ အမြတ် ရကတ်လီရေ။ 17ထိုကျွန်မသျှေစာ ပေါလုန အကျွန်ရို့ နောက်က လိုက်ပြီးကေ အော်ရို့ ပြောနီလီရေ၊ “ဒေလူရို့ မြင့်မြတ်စာ ထာဝရဘုရား၏ ကျွန်ဖြစ်ကတ်တေ။ ကယ်တင်ခြင်း ရဖို့စာ အကြောင်းကို သူရို့ ကိုယ်ဘင်ရို့ဘားမာ ဟောပြောနီကတ်ပါရေ။” 18ထိုကျွန်မသျှေစာ ရက်ပေါင်းများစွာ ဒေပိုင် အော်ရို့ ပြောနီလီရေ။ ယင်းအတွက်န ပေါလုစာ ကောင်းကောင်း စိတ်အနှောက်သျှက် ဖြစ်လီရေ။ ယင်းခါ သူစာ ထိုကျွန်မသျှေဖက်တို့ လှည့်ကြည့်ရို့ နတ်ဆိုးကို ပြောလီရေ၊ “ယေရှုခရစ်တော်နာမည်န ငါ နင့်ကို အာဏာပီးရေ။ ဒေ မိန်းမသျှေခန္ဓာထဲက ထွက်လားလီ။” ယင်းခါ ချက်ချင်း နတ်ဆိုးစာ ကျွန်မသျှေခန္ဓာထဲက ထွက်လားခလီရေ။

19ထိုကျွန်မသျှေမာ အပိုင်သျှင်ရို့စာ တန်းကားဝင်လမ်း ပိတ်လားခစာကို မြင်ကတ်တေခါ ပေါလုန သိလကို ဖမ်းရို့ မြို့ထဲမာဟိစာ ဂေါင်းဆောင်ရို့ တိုင်ဘင်စာနေရာတို့ ငင်ရို့ ယူလားခကတ်လီရေ။ 20ယင်းနောက် သူရို့စာ ရောမအစိုးရ အုပ်ချုပ်သူရို့တို့ ယူခရို့ သျှောက်ကတ်လီရေ၊ “ဒေသူရို့ ယုဒလူမျိုး ဖြစ်ကတ်ပါရေ။ ဒေသူရို့ အကျွန်ရို့ မြို့မာ ရောင်းရင်းသပ်အောင် လုပ်နီကတ်ပါရေ။ 21အကျွန်ရို့ ရောမနိုင်ငံသားအနေန လက်မခံနိုင်စာ ရိုးရာထုံးစဉ်တိကို ဒေသူရို့ သွန်သင်ပီးနီကတ်ပါရေ။”

22အခြားလူရို့လည်း ပေါလုန သိလကို ဆန့်ကျင်ရို့ ထိုအပိုင်သျှင်ရို့ဖက်က ဝင်ရို့ အားပီးကတ်လီရေ။ ယင်းခါ ရောမအစိုးရ အုပ်ချုပ်သူရို့စာ သူရို့နှစ်ယောက် အဝတ်ကို ဆုတ်ရို့ ကြိမ်ဒုတ်န သတ်ဖို့အတွက် အာဏာချလိုက်ကတ်လီရေ။ 23စစ်သားရို့စာ ပေါလုန သိလကို ရရိပေါ်အောင် ကြိမ်ဒုတ်န ဘုတ်ရို့ ပြီးရေခါ ထောင်မာ ထည့်ထားလိုက်လီရေ။ အရာ အရေးစိုက်ရို့ စောင့်ဖို့အတွက် ထောင်ဗိုလ်ကြီးကို အာဏာချလီရေ။ 24ထောင်ဗိုလ်ကြီးစာ အာဏာရရို့ ပေါလုန သိလကို ထောင်ထဲမာဟိစာ အခန့်တို့ သွင်းယူလားခလီရေ။ ယင်းနောက် သူရို့ကို ခြောက်ပေါက်မာ ထည့်ထားလီရေ။

ထောင်ဗိုလ်ကြီး ယေရှုကို ကျုံခြင်း

25ယင်းနိ ညဉ့်သိုင်ခေါင်လှောက်မာ ပေါလုန သိလစာ ဆုတောင်းရို့ ထာဝရဘုရားကို ချီမွမ်းရို့ တေးခြင်း ဆိုကတ်လီရေ။ ထောင်ထဲမာဟိစာ အခြားထောင်ကျသားရို့စာ သူရို့နှစ်ယောက် ချီမွမ်းရို့ တေးခြင်း ဆိုနီကတ်စာကို ကြားကတ်လီရေ။ 26ယင်းအချိန်ခါ ဗြုန်းခနိုင်းပျင်ရို့ ငယင်ကြီးတစ်ခု လုတ်လီရေ။ ယင်းအတွက်န ထောင်မာ အုပ်မြစ်တိစာ တုန်လုတ်လီရေ။ ယင်းခါ ထောင်မာ လမ်းခဝတိစာ ချက်ချင်း ပွင့်လားခလီရေ အရာ ထောင်ကျသားရို့မာ ချိုင်ထားစာ သံကျိုက်ကြိုးတိလည်း ပြီကျလားခလီရေ။ 27ထောင်ဗိုလ်ကြီးစာ နိုးရို့ ကြည့်လိုက်တေခါ ထောင်လမ်းခဝတိ ပွင့်ရို့ဟိစာကို မြင်ရလီရေ။ ယင်းခါ ထောင်ကျသားရို့ ထွက်ဗြီးလားခဗျာ ထင်ရို့ ကိုယ့်ဘားမာဟိစာ ဒါးသျှေကို ထုတ်ရို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတ်ဖို့ ကြည့်လီရေ။ 28ယင်းခါ ပေါလုစာ ထောင်ဗိုလ်ကြီးကို အော်ရို့ ပြောလီရေ၊ “တန့်ပါ တန့်ပါ၊ ကိုယ်ဘင် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘေးအန္တရာယ် မပီးပါကေ့။ အကျွန်ရို့ အားကုံးသူ ဒေမာ ဟိကတ်ပါရေ။”

29ထောင်ဗိုလ်ကြီးစာ ချက်ချင်း ဆီမီးကျိုင်ကို ယူရို့ ကိုယ်တိုင် ထောင်အထဲတို့ ဝင်လားခလီရေ။ ယင်းခါ သူစာ တုန်ရို့တုန်ရို့ ပေါလုန သိလ အခြီရင်းမာ အပြားဝပ်လီရေ။ 30ယင်းနောက် ထောင်ဗိုလ်ကြီးစာ ပေါလုန သိလကို ပြင်တို့ ခေါ်ထုတ်ယူခရို့ မီးလီရေ၊ “ဆရာ၊ အကျွန် ကယ်တင်ခြင်းကို ရဖို့အတွက် ဇာ လုပ်ရပါဖို့လည်း?”

31ယင်းခါ သူရို့ နှစ်ယောက် ပြောကတ်လီရေ၊ “ကိုယ်ဘင်န ကိုယ်ဘင်ရို့ အိမ်သား အားကုံးသူ အသျှင်ယေရှုကို ကျုံကတ်ပါ၊ ယင်းပိုင်ဆိုကေ ကယ်တင်ခြင်းကို ရပါလိမည်။” 32ယင်းနောက် ပေါလုန သိလစာ ထောင်ဗိုလ်ကြီးန သူ့အိမ်သား အားကုံးသူဘားမာ ထာဝရဘုရား၏ စကားတော်ကို ဟောပြောကတ်လီရေ။ 33ယင်းနိညဉ့် ထောင်ဗိုလ်ကြီးစာ ပေါလုန သိလကို ခေါ်ယူလားရို့ သူရို့မာ အနာဒါဏ်ရာ ရစာတိကို ဆီးလီရေ။ အရာ ထောင်ဗိုလ်ကြီးန သူ့အိမ်သား အားကုံးသူ ချက်ချင်း ရီနှစ်မင်္ဂလာ ခံယူကတ်လီရေ။ 34ယင်းနောက် ထောင်ဗိုလ်ကြီးစာ ပေါလုန သိလကို ကိုယ့်အိမ်တို့ ခေါ်ယူလားရို့ စားဖို့သောက်ဖို့ ပီးလီရေ။ ယင်းခါ ထောင်ဗိုလ်ကြီးန သူ့အိမ်သား အားကုံးသူ ထာဝရဘုရားကို ကျုံကတ်တေအတွက်န ကောင်းကောင်း ပျော်ကတ်လီရေ။

35နောက်တစ်ရက်နိ မိုးသောက် စောစောက အုပ်ချုပ်သူရို့စာ ပေါလုန သိလကို ထောင်က ရွှတ်လိုက်ဖို့အတွက် ကိုယ်ရို့မာ အလုပ်သမားရို့ကို ပြောရို့ ထောင်ဗိုလ်ကြီးတို့ ရွှတ်လိုက်လီရေ။ 36ယင်းခါ ထောင်ဗိုလ်ကြီးစာ ပေါလုတို့ လားရို့ ပြောလီရေ၊ “အုပ်ချုပ်သူရို့ ကိုယ်ဘင်ရို့ကို ထောင်က ရွှတ်လိုက်ဖို့အတွက် အာဏာပီးလိုက်ကတ်ပါရေ။ ဒေဂု ကိုယ်ဘင်ရို့ စိတ်အီးချမ်းသာန လားရို့ ရကတ်ပါဗျာ။”

37ယင်းခါ ပေါလုစာ ထိုအလုပ်သမားရို့ကို ပြောလီရေ၊ “ငါရို့ ရောမနိုင်ငံသား ဖြစ်ကတ်တေ။ ငါရို့ကို တရားမစစ်ဆေးဘိုင်းန လူအများကြီး ရှိက ကြိမ်ဒုတ်န ဘုတ်ရို့ ထောင်မာ ထည့်ထားကတ်လီရေ။ ဒေဂု ငါရို့ကို အထဲမာအထဲ ရွှတ်ဖို့ ကြည့်ကတ်စာလော? ဒေပိုင် မဖြစ်နိုင်၊ အုပ်ချုပ်သူရို့ ကိုယ်တိုင် လာရို့ ငါရို့ကို ထောင်က ထုတ်ကတ်ရဖို့။”

38ယင်းခါ ထိုအလုပ်သမားရို့စာ အုပ်ချုပ်သူရို့တို့ လားရို့ ပေါလုန သိလ ပြောလိုက်စာ စကားကို ပြောပြကတ်လီရေ။ ပေါလုန သိလ ရောမနိုင်ငံသား ဖြစ်တေဆိုစာကို သိရေခါ အုပ်ချုပ်သူရို့စာ ကောင်းကောင်း ကြောက်ကတ်လီရေ။ 39ယင်းနောက် ထိုအုပ်ချုပ်သူရို့စာ ပေါလုန သိလတို့ လားရို့ ချော့ရို့မော့ရို့ ပြောကတ်လီရေ။ အရာ သူရို့စာ ပေါလုန သိလကို ပြင်တို့ ထုတ်ယူခရို့ မြို့က ထွက်လားဖို့အတွက် တောင်းပန်ကတ်လီရေ။ 40ယင်းခါ ပေါလုန သိလစာ ထောင်က ထွက်ရို့ လုဒိအိမ်တို့ လားခကတ်လီရေ။ ယင်းမာ သူရို့နှစ်ယောက်စာ ကျုံသူညီအစ်ကိုမောင်နှမရို့န တွိရို့ သူရို့ကို အားပီးချက်စကား ပြောကတ်လီရေ။ ယင်းနောက် သူရို့နှစ်ယောက်စာ အခြားနေရာ တစ်ခုတို့ လားခကတ်လီရေ။