Acts 21

ပေါလု ယေရုရှလင်မြို့တို့ လားခြင်း

1ထိုအသင်းတော် ဂေါင်းဆောင်အကြီးရို့က ပြန်ခွင့်တောင်းရို့ အကျွန်ရို့စာ သင်္ဘောမာ တက်ရို့ စိုက်စိုက် ကောသကျွန်းတို့ လားခကတ်လီရေ။ ထိုကျွန်းကနီရို့ နောက်တစ်ရက်နိ ရောဒုကျွန်းတို့ လာကတ်လီရေ။ ယင်းနောက် ထိုကျွန်းကနီရို့ ပါတရမြို့တို့ လားခကတ်လီရေ။ ထိုမြို့မာ အကျွန်ရို့စာ ဖိနိတ်ပြည်မာဟိစာ ရှုရိပြည်နယ်တို့ လားဖို့စာ သင်္ဘောတစ်စင်းကို ရကတ်လီရေ။ 2ယင်းခါ အကျွန်ရို့စာ ထိုသင်္ဘောမာ တက်ရို့ ထွက်လားကတ်လီရေ။ 3ယင်းနောက် အကျွန်ရို့စာ ကုပရုကျွန်းကို မြင်ရို့ တောင်ဖက်တို့ လှည့်ရို့ လားကတ်လီရေ။ အကျွန်ရို့ တက်စာ သင်္ဘောက ဝန်ဆန်တိကို ချဖို့အတွက် ရှုရိပြည်နယ်မာဟိစာ တုရုမြို့တို့ လားရို့ သင်္ဘောကို ချိုင်းလီရေ။ 4ထိုမြို့မာဟိစာ တပည့်ရို့န တွိရို့ အကျွန်ရို့စာ သူရို့နအတူ ခုနစ်ရက် နီခကတ်လီရေ။ ထိုတပည့်ရို့စာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် တန်ခိုးန ပေါလု ယေရုရှလင်မြို့တို့ မလားလတ်အောင် သူ့ကို တောင်းပန်ကတ်လီရေ။ 5ယေကေလည်း အကျွန်ရို့စာ ထိုမြို့မာ ခုနစ်ရက်နီရို့ ပြီးရေခါ တပည့်ရို့ကို ခွဲရို့ ကိုယ်ရို့ လားဖို့စာလမ်းတို့ ထွက်လားကတ်လီရေ။ အရာ သူရို့ အားကုံးသူ သား-မယားရို့ကို ယူရို့ မြို့ပြင်တို့ တရောက် ပို့ဖို့ လိုက်ကတ်လီရေ။ ယင်းနောက် အကျွန်ရို့ သူရို့နအတူ ပင်လယ်ကမ်းနားမာ ဒူးထောက်ရို့ ဆုတောင်းကတ်လီရေ။ 6ယင်းနောက် အကျွန်ရို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပြန်ခွင့်တောင်းရို့ သင်္ဘောမာ တက်ကတ်လီရေ အရာ သူရို့စာ ကိုယ့်အိမ်တို့ ပြန်လားခကတ်လီရေ။

ကဲသရိမြို့မာ ပေါလု

7အကျွန်ရို့စာ တုရုမြို့ကနီရို့ ပတောလင်မြို့တို့ ရောက်ကတ်လီရေ။ အကျွန်ရို့ ထိုမြို့မာ ကျုံသူညီအစ်ကိုမောင်နမှရို့ကို နှုတ်ဆက်ရို့ သူရို့နအတူ တစ်ရက် နီခကတ်လီရေ။ 8နောက်တစ်ရက်နိ အကျွန်ရို့စာ ပတောလင်မြို့က ထွက်လားရို့ ကဲသရိမြို့တို့ ရောက်ကတ်လီရေ။ ထိုမြို့မာ အကျွန်ရို့ သတင်းကောင်း တရားဟောဆရာ ဖိလိပ္ပု အိမ်မာ တက်ကတ်လီရေ။ ယေရုရှလင်မြို့ အသင်းတော်မာ ပြုဇုသူခုနစ်ယောက် ဟိလီရေ။ ထိုခုနစ်ယောက်အထဲက ဖိလိပ္ပု တစ်ယောက် ဖြစ်တေ။ 9သူ့မာ သမီးအပျိုမ လေးယောက် ဟိလီရေ။ ထိုသမီးရို့စာ ဘုရားသတင်းပို့သူရို့ပိုင် လူရို့ဘားမာ ထာဝရဘုရား၏ စကားတော်ကို ဟောပြောရို့ နီလီကတ်တေ။

10အကျွန်ရို့စာ ဖိလိပ္ပုအိမ်မာ လိုင်းကေရက် နီခကတ်လီရေ။ ယင်းအချိန်ခါ ယုဒပြည်နယ်က အာဂဗုနာမည်န ဘုရားသတင်းပို့သူတစ်ပါး ရောက်လာလီရေ။ 11အာဂဗုစာ အကျွန်ရို့တို့ လာရို့ ပေါလု ခါးမာ ပန်းထားစာ ခါးပန်းကို တောင်းယူရို့ ကိုယ့်အခြီအလက်ကို ချိုင်ရို့ ပြောလီရေ၊ “သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် ငါ့ကို ပြောရေ၊ ‘ယေရုရှလင်မြို့မာ ယုဒလူရို့စာ ဒေ ခါးပန်း အပိုင်သျှင်ကို ဒေပိုင် ချိုင်ရို့ ယုဒမဟုတ်သူရို့အလက်မာ တင်အပ်ကတ်လိမည်။’”

12ထိုစကားကို ကြားရို့ ပေါလု ယေရုရှလင်မြို့တို့ မလားရအောင် ကဲသရိမြို့မာဟိစာ ကျုံသူရို့န အကျွန်ရို့စာ သူ့ကို တောင်းပန်ကတ်လီရေ။ 13ယင်းခါ ပေါလုစာ ပြောလီရေ၊ “နင်ရို့ ငိုရို့ ငါ့ကို ဇာဖို့ စိတ်ဒုက္ခ ပီးကတ်စာလည်း? ငါ အသျှင်ယေရှုနာမည်အတွက် ယေရုရှလင်မြို့မာ သက်သက် အချိုင်ခံရဖို့စာ မဟုတ်သိ၊ အသီခံဖို့အတွက်လည်း အဆင်သင့် ဟိရေ။”

14အကျွန်ရို့ ပေါလုကို တောင်းပန်ရို့ မနိုင်လီရေအတွက်န တိန်းရို့ နီကတ်လီရေ။ ယင်းနောက် အကျွန်ရို့ ပြောကတ်လီရေ၊ “အသျှင်၏ အလိုတော်အတိုင်း ဖြစ်ပါစီ။”

15ယင်းနောက် အကျွန်ရို့စာ ဝန်ဆန်တိကို ယင်ရို့ ယေရုရှလင်မြို့တို့ လားခကတ်လီရေ။ 16အကျွန်ရို့ လားကတ်တေခါ ကဲသရိမြို့က ကျုံသူလိုင်းကေယောက် အကျွန်ရို့နအတူ လိုက်ကတ်လီရေ။ အရာ သူရို့စာ အကျွန်ရို့ကို ကုပရုကျွန်းသား မနာသုန်နာမည်န လူတစ်ယောက် အိမ်တို့ ခေါ်ယူလားခလီရေ။ အကျွန်ရို့ သူ့အိမ်မာ တည်းဖို့ စကား ဟိလီရေ။ သူစာ ပထမ တပည့်ရို့အထဲက တစ်ယောက် ဟိလီရေ။

ပေါလုကို အကြံပီးခြင်း

17အကျွန်ရို့ ယေရုရှလင်မြို့တို့ ရောက်ကတ်တေခါ ကျုံသူညီအစ်ကိုမောင်နမှရို့စာ ကောင်းကောင်း ပျော်ရို့ အကျွန်ရို့ကို လက်ခံကတ်လီရေ။ 18နောက်တစ်ရက်နိ ပေါလု အကျွန်ရို့ကို ယူရို့ ယာကုပ်န အတွိခံဖို့ လားလီရေ။ ယင်းမာ အသင်းတော် ဂေါင်းဆောင်အကြီးရို့လည်း အားကုံးသူ ရောက်ရို့ ဟိကတ်လီရေ။ 19ပေါလုစာ သူရို့ အားကုံးသူကို နှုတ်ဆက်လီရေ။ အရာ သူ့ကနီရို့ ယုဒမဟုတ်သူရို့အထဲမာ ထာဝရဘုရား လုပ်လီစာ ဟိသမျ အလုပ်အကြောင်းကို သူစာ အသင်းတော် ဂေါင်းဆောင်အကြီးရို့ဘားမာ ပြောပြလီရေ။

20ထိုစကားကို ကြားရို့ အသင်းတော် ဂေါင်းဆောင်အကြီးရို့စာ ထာဝရဘုရားကို ချီမွမ်းကတ်လီရေ။ ယင်းနောက် သူရို့စာ ပေါလုကို ပြောကတ်လီရေ၊ “ညီသျှေ၊ ယုဒလူမျိုး ဇာမျှထောင် ယေရှုကို ကျုံကတ်လီရေလည်းဆိုစာကို နင်ကား သိရေ။ အရာ သူရို့ အားကုံးသူ မောရှေ၏ ပညှတ်တရားကို လိုက်နာဖို့အတွက် ကောင်းကောင်း ဝါသနာပါကတ်တေ။ 21မောရှေ၏ ပညှတ်တရားကို လိုက်နာဖို့ ဝါသနာပါကတ်စာ ယုဒလူရို့ နင့် အကြောင်းကို ကြားရလီကတ်စာကား၊ မောရှေ၏ ပညှတ်တရားကို ပယ်ဖို့အတွက် ယုဒမဟုတ်သူရို့အထဲမာ နီထိုင်ကတ်စာ ယုဒလူရို့ကို နင် သွန်သင်ပီးနီရေ။ ယင်းအဓိပ္ပါယ်ကား နင် သူရို့မာ သားရို့ကို အရီဖျားလှီးမင်္ဂလာ မခံယူလတ်အောင်၊ အရာ ယုဒလူမျိုးရို့ ထုံးစဉ်ကို မလိုက်နာလတ်အောင် နင် ဟန့်နီရေ။ 22ယင်းပိုင်ဆိုကေ ငါရို့ ဒေဂု ဇာ လုပ်ရဖို့လည်း? အကြောင်းကား နင် ဒေမာ ရောက်နီရေဆိုစာကို သူရို့ အမှန် ကြားကတ်လီဖို့။ 23ယင်းအတွက်န နင် ဒေဂု ငါရို့ ပြောစာပိုင် လုပ်ရဖို့။ ငါရို့အထဲမာ လူလေးယောက် ထာဝရဘုရားဘားမာ ဂတိသစ္စာခံရို့ ဟိကတ်တေ။ 24သူရို့ကို နင်နအတူ ယူလားရို့ နင်လည်း သူရို့နအတူ ကိုယ့်ကို စင်ကြယ်ခြင်းမင်္ဂလာ ခံယူခီ။ အရာ သူရို့ကို ဆန်ပင်ရိတ်ဖို့ အခပီးလီ။ နင် ယင်းပိုင်လုပ်တေဆိုကေ မောရှေ၏ ပညှတ်တရားကို ပယ်ဖို့အတွက် နင် သွန်သင်ပီးနီရေဆိုစာ ကြားရလီစာ သတင်း အမှားဆိုစာကို လူရို့ အားကုံးသူ သိရကတ်လိမည်။ အရာ နင် မောရှေ၏ ပညှတ်တရားကိုလည်း လိုက်နာရေဆိုစာကို သူရို့ သိရကတ်လိမည်။ 25ယေကေလည်း ယုဒမဟုတ်သူရို့အထဲက ကျုံသူရို့ လိုက်နာဖို့အတွက် ငါရို့ ဒေပိုင် ဆုံးဖြတ်ရို့ စာတစ်ရွက် ရွီးပီးကတ်လီရေ။ ထိုစာစောင်မာ ဟိလီစာ၊ ရုပ်တုဘားမာ ပူဇော်စာ မသန့်စင်စာ အစားအစာတိကို မစားရ၊ လိုင်လိမ်ရို့သတ်စာ အသားကို မစားရ၊ သွီးမစင်စာ အသားကို မစားရ၊ အရာ ဟိသမျ ကာမဂုဏ်ကို မလိုက်စားရ။”

26ယင်းခါ ပေါလုစာ ထိုလူလေးယောက်ကို ခေါ်ယူရို့ သူရို့နအတူ ကိုယ့်ကိုလည်း သန့်စင်ခြင်းမင်္ဂလာကို ခံယူလီရေ။ နောက်တစ်ရက်ခါ ပေါလုစာ ဝိပဿနာကျောင်းထဲတို့ ဝင်ရို့ သူရို့ စင်ကြယ်ခြင်းမင်္ဂလာ ခံရို့ပြီးဆုံးဖို့စာ ရက်န သူရို့ အားကုံးသူအတွက် ယဇ်ပူဇော်ဖို့စာ ရက်ကို ပြောပြလီရေ။

ဝိပဿနာကျောင်းမာ ပေါလု အဖမ်းခံခြင်း

27စင်ကြယ်ခြင်းမင်္ဂလာ ခံယူရို့ ခုနစ်ရက်စိဖို့လုတ်မာ အာရှိပြည်နယ်က လာကတ်စာ ယုဒလူမျိုး လိုင်းကေယောက် ပေါလုကို ဝိပဿနာကျောင်းမာ မြင်ကတ်လီရေ။ ယင်းခါ သူရို့စာ ယင်းနေရာမာ ဟိသမျ လူရို့ကို မန်မြှောင့်ပီးရို့ ပေါလုကို ဖမ်းကတ်လီရေ။ 28ယင်းနောက် ထိုယုဒလူရို့စာ အော်ရို့ ပြောကတ်လီရေ၊ “ဣသရေလလူမျိုးရို့၊ အကျွန်ရို့ကို ကူညီကတ်ပါ။ ဒေလူ အကျွန်ရို့ လူမျိုး၊ အကျွန်ရို့ ပညှတ်တရား အရာ ဝိပဿနာကျောင်းကို ဆန့်ကျင်ရို့ ဟိသမျ နေရာမာ လည်ရို့ လူရို့ဘားမာ သွန်သင်ပီးနီပါရေ။ ယင်းသျှင့်ကိုအပယ် သူစာ ဝိပဿနာကျောင်းမာ ဂရိလူမျိုးကို ခေါ်ယူခရို့ ဒေ သန့်ရှင်းစာနေရာကို မသန့်ရှင်းအောင် လုပ်ပါရေ။” 29ပေါလုကို ဧဖက်မြို့သား တရောဖိမ်နအတူ မြို့ထဲမာ မြင်ခလီရေအတွက်န ပေါလု တရောဖိမ်ကို ဝိပဿနာကျောင်းတို့ ခေါ်ယူခလီရေ ဟို့ ထင်ရို့ ထိုယုဒလူရို့ ဒေပိုင် စကားကို ပြောလီကတ်စာ ဖြစ်တေ။

30ယင်းခါ ယေရုရှလင်မြို့ တစ်မြို့လုံးမာ ရောင်းရင်းသပ်ရို့ ဖြစ်ပြီးကေ ဟိသမျ လူရို့ ဗြီးလာရို့ ပေါလုကို ဖမ်းကတ်လီရေ။ အရာ သူ့ကို ဝိပဿနာကျောင်းပြင်တို့ ငင်ထုတ်ယူခရို့ ချက်ချင်း ဝိပဿနာကျောင်း လမ်းခဝတိကို ပိတ်ကတ်လီရေ။ 31ပေါလုကို လူရို့ အသီသတ်ဖို့ ကြိုးစားနီကတ်တေခါ ယေရုရှလင်မြို့ တစ်မြို့လုံးမာ ရောင်းရင်းသပ်ရို့ ဖြစ်နီစာ သတင်းကို ရောမစစ်ဗိုလ်ကြီး ကြားရလီရေ။ 32ထိုစစ်ဗိုလ်ကြီးစာ ချက်ချင်း စစ်သရွဲတစ်ရာကိုပိုင်စာ စစ်ဗိုလ် လိုင်းကေယောက်န စစ်သားရို့ကို ခေါ်ယူခရို့ လူကျိုင်ထဲတို့ ဗြီးလာလီရေ။ ယင်းခါ ပေါလုကို ဘုတ်နီသူရို့စာ စစ်ဗိုလ်ကြီးန စစ်သားရို့ကို မြင်ရို့ တန့်ကတ်လီရေ။

33ယင်းခါ စစ်ဗိုလ်ကြီးစာ ပေါလုကို ဖမ်းရို့ သံကျိုက်ကြိုးနှစ်ပင်န ချိုင်ဖို့ အာဏာချလီရေ။ ယင်းနောက် သူစာ လူရို့ကို မီးလီရေ၊ “​ဒေလူ အသူလည်း? ဒေလူ ဇာ အပြစ် လုပ်လီရေလည်း?” 34ယင်းခါ လူကျိုင်ထဲက လူရို့စာ တစ်ယောက် တစ်မျိုးစိ အော်ရို့ ပြောကတ်လီရေ။ လူရို့ ယင်းပိုင် အော်ရို့ ပြောနီကတ်တေအတွက်န ဖြစ်နီစာ အကြောင်းကို စစ်ဗိုလ်ကြီး အတိကျမသိရို့ ပေါလုကို စစ်တပ်တို့ ယူလားဖို့ အာဏာချလီရေ။ 35– 36လူရို့စာ ပေါလု နောက်က လိုက်ရို့ အော်ရို့ ပြောကတ်လီရေ၊ “သူ့ကို အသီ သတ်ဘိုက်လိုက်။” ယင်းအတွက်န စစ်သားရို့စာ ပေါလုကို ယူလားရို့ စစ်တပ်လှကြားရင်းတို့ ရောက်တေခါ သူ့ကို ထိုလူရို့အလက်က ရွတ်လတ်အောင် ရွက်ယူလားကတ်လီရေ။

ကိုယ်စိတ်ပြောင်းလှဲစာ အကြောင်းကို ပေါလု ပြောပြခြင်း

37စစ်သားရို့စာ ပေါလုကို ယူရို့ စစ်တပ်တို့ မဝင်ခင်အယင်က ပေါလုစာ စစ်ဗိုလ်ကြီးက စကားပြောဖို့ အခွင့်တောင်းလီရေ၊ “အကျွန် ကိုယ်ဘင်န စကားတစ်ခွန်း ပြောဖို့ အခွင့်ရပါဖို့လော?”

စစ်ဗိုလ်ကြီးစာ ပေါလုကို ပြောလီရေ၊ “အော်၊ နင်လည်း ဂရိဘာသာစကား ပြောဖို့တတ်တေကား! 38လိုင်းကေရက် အယင်က အီဂျစ်ပြည်သား တစ်ယောက် လာရို့ ရောမအစိုးရကို ဆန့်ကျင်ရို့ တော်လန်လီရေ။ သူစာ လူသတ်သမား လေးထောင်ကို ခေါ်ယူခရို့ သဲကန္တာရတောပြင်တို့ လားခလီရေ။ နင် ယင်းသူ မဟုတ်လော?”

39ယင်းခါ ပေါလုစာ အဖြေပီးလီရေ၊ “အကျွန် ကိလိကိပြည်နယ်မာဟိစာ တာရှုမြို့က ယုဒလူမျိုး တစ်ယောက် ဖြစ်ပါရေ။ ထိုတာရှုမြို့စာ အရေးကြီးစာ မြို့တစ်မြို့ ဖြစ်ပါရေ။ ကိုယ်ဘင် ကျေးဇူးပြုရို့ အကျွန့်ကို ဒေ လူရို့ဘားမာ စကားပြောဖို့ အခွင့်ပီးပါ။”

40ပေါလုစာ စစ်ဗိုလ်ကြီးက စကားပြောဖို့ အခွင့်ရရေခါ လှကြားထက်မာ ရပ်ရို့ လူရို့ကို တိန်းရို့နီဖို့အတွက် လက်ရိပ် ပြလီရေ။ လူရို့ တိန်းရို့ နီကတ်တေခါ သူစာ ဟေဗြဲဘာသာစကားန ပြောလီရေ၊