Acts 27

ပေါလုကို ရောမမြို့တို့ သင်္ဘောန ပို့ခြင်း

1ဖေတ္တု အကျွန်ရို့ကို သင်္ဘောမာ တင်ရို့ ဣတာလီပြည်တို့ ယူလားဖို့ ဆုံးဖြတ်လီရေ။ ယင်းနောက် ပေါလုန အခြားအချုပ်သားရို့ကို ယုလိနာမည်န စစ်သရွဲတစ်ရာကိုပိုင်စာ စစ်ဗိုလ် တစ်ယောက်အလက်မာ အပ်လီရေ။ ယုလိစာ ရောမဧကရာဇ်မင်း၏ ကာကွယ်ရေးတပ်မာ စစ်သရွဲတစ်ရာကိုပိုင်သူ တစ်ယောက် ဟိလီရေ။ 2အာဒြမုတ္တိမြို့က လာစာ သင်္ဘောတစ်စင်းစာ အာရှိပြည်နယ်မာ အမျိုးမျိုး သင်္ဘောဆိပ်မာ ချိုင်းဖို့ စကား ဟိလီရေ။ အကျွန်ရို့ ထိုသင်္ဘောမာ တက်ရို့ လားကတ်လီရေ။ မာကေဒေါနိပြည်နယ်မာဟိစာ သက်သာလောနိတ်မြို့သား အာရိတ္တာခုလည်း အကျွန်ရို့နအတူ ပါလီရေ။

3နောက်တစ်ရက်နိ အကျွန်ရို့ သင်္ဘောစာ ဇိဒုန်မြို့မာ ချိုင်းလီရေ။ ထိုမြို့မာဟိစာ ကျုံသူ မိတ်ဆွေရို့က ပေါလုမာ လိုအပ်စာ ဝန်ဆန်တိ အကူညီရဖို့အတွက် ယုလိစာ သနားရို့ ပေါလုကို သူ့မိတ်ဆွေရို့တို့ လားရို့ အတွိခံဖို့ အခွင့်ပီးလီရေ။ 4ယင်းနောက် အကျွန်ရို့ ဇိဒုန်မြို့က သင်္ဘောမာ တက်ရို့ ထွက်လားကတ်လီရေ။ ယင်းခါ အကျွန်ရို့ လားရေလမ်းမာ လီအပြန်ထလီရေအတွက်န လီကွယ်ရာဖက်က ကုပရုကျွန်းကမ်းနားကို ပတ်ရို့ လားကတ်လီရေ။ 5ယင်းနောက် အကျွန်ရို့စာ ကိလိကိပြည်နယ်န ပံဖုလိပြည်နယ် ရှိကဟိစာ ပင်လယ်ကို ကူးရို့ လုကိပြည်နယ်မာဟိစာ မုရမြို့သင်္ဘောဆိပ်တို့ ရောက်ကတ်လီရေ။ 6ထိုမြို့မာ ရောက်တေခါ စစ်သရွဲတစ်ရာကိုပိုင်စာ စစ်ဗိုလ်စာ ဣတာလီပြည်တို့ လားဖို့အတွက် အာလေဇန္ဒြူယမြို့က လာစာ သင်္ဘောတစ်စင်းကို ရလီရေ။ ယင်းနောက် သူစာ အကျွန်ရို့ကို ယူရို့ ထိုသင်္ဘောမာ တက်လီရေ။ 7အကျွန်ရို့ သင်္ဘောစာ ရက်ပေါင်းများစွာ အီးရို့လားပြီးကေ ကောင်းကောင်း ပင်ပန်းခံရို့ ကနိဒ်မြို့အနားတို့ ရောက်လီရေ။ ယေကေလည်း လီများရေအတွက်န အကျွန်ရို့ ရှိတို့ ကျည့်ရို့ လားဖို့ မနိုင်ကတ်လီ။ ယင်းခါ အကျွန်ရို့စာ ကရေတေကျွန်းမာ လီကွယ်ရာဖက်က သာလမုန်မြို့နားကို ပတ်ရို့ လားကတ်လီရေ။ 8အကျွန်ရို့ ယင်းပိုင် ပင်ပန်းခံရို့ ပင်လယ်ကမ်းနားကို ပတ်ရို့ လားပြီးကေ လာသဲမြို့အနားက သာယာစာ နားတလင်းခေါ်စာ နေရာတစ်ခုတို့ ရောက်ကတ်လီရေ။

9ဒေပိုင် အကျွန်ရို့စာ ယင်းနေရာမာ ရက်ပေါင်းများစွာ ကြာလီကတ်တေ။ ယင်းခါ ယုဒလူမျိုးရို့မာ ခွင့်ရွှတ်ခြင်းပွဲ ဆုံးရို့ ဆောင်းရာသီ ဝင်လာလီရေ။ ယင်းအတွက်န ပင်လယ်မာ သင်္ဘောနကူးဖို့စာ ကောင်းကောင်း ခက်ခဲ ဖီးဒုက္ခမာ ကျဖို့စာ အချိန်ရောက်လာလီရေ။ ယင်းအတွက်န ပေါလုစာ သင်္ဘောမာပါစာ လူရို့ကို သတိပီးရို့ ပြောလီရေ၊ 10“မိတ်ဆွေရို့၊ အကျွန့်စကားကို နားထောင်ကတ်ပါ၊ ဒေဂု ပင်လယ်မာ ကူးရေဆိုကေ အကျွန်ရို့မာ သက်သက် သင်္ဘောန သင်္ဘောမာပါစာ ဝန်တိ ပျက်ဆုံးဖို့စာ မဟုတ်ပါ၊ အကျွန်ရို့ အသက်လည်း ပျက်စီးလားဖို့ဆိုစာကို အကျွန် မြင်ပါရေ။”

11ယေကေလည်း စစ်သရွဲတစ်ရာကိုပိုင်စာ စစ်ဗိုလ်စာ ပေါလု စကားကို နားမထောင်ဘိုင်း သင်္ဘောသူကြီးန သင်္ဘောအပိုင်သျှင် စကားကို နားထောင်လီရေ။ 12များကာ လူရို့စာ တိုင်ဘင်ရို့ ပြောကတ်လီရေ၊ “အကျွန်ရို့ ဒေ သာယာစာ နားတလင်း သင်္ဘောဆိပ်မာ ဆောင်းရာသီတပွဲ နီဖို့ကောင်းဖို့ မဟုတ်ပါ။ ဖြစ်နိုင်ရေဆိုကေ ဒေ နေရာက ထွက်ရို့ ဖိနတ်မြို့တို့ လားရို့ ဆောင်းရာသီတပွဲ နီဖို့ဗျာ။” ဖိနိတ်မြို့စာ ကရေတေကျွန်းမာ သင်္ဘောချိုင်းဖို့စာနေရာ ဟိလီရေ။ ထိုနေရာစာ အနောက်တောင်ဖက်န အနောက်မြောက်ဖက်ကို ရှိပြုရို့ ဟိလီရေ။

ပင်လယ်မာ လီမုန်တိုင်း တိုက်ခြင်း

13တောင်လီ အသာအသာ တိုက်လာရေခါ သင်္ဘောသမားရို့စာ ကိုယ်ရို့အကြံ အောင်မြင်ဗျာ ဟို့ မှတ်ကတ်လီရေ။ အရာ သူရို့စာ ကျောက်ဟက်ကို သင်္ဘောမာ တင်ရို့ ကရေတေကျွန်းအနားက ပါးရို့ လားကတ်လီရေ။ 14ယေကေလည်း တနားသျှေနီရေခါ ထိုကျွန်းဖက်က ဥရုကလုဒုန်ဆိုစာ အရှိမြောက်ရာသီ လီမုန်တိုင်းကြီးတစ်ခု သင်္ဘောဖက်တို့ တိုက်လာလီရေ။ ထိုလီမုန်တိုင်းမာ အကျွန်ရို့ သင်္ဘောစာ ကျလီရေ။ 15အရာ အကျွန်ရို့စာ လီတိုက်စာကို မခံနိုင်ရေအတွက်န စိတ်ကို သျှော့ရို့ သင်္ဘောကို လီတိုက်စာအနူး မျှိုးချလိုက်ကတ်လီရေ။ 16ယင်းနောက် လီကွယ်စာ ကလောဒေကျွန်းသျှေဖက်က ပါးရို့ လားကတ်လီရေ။ အရာ သင်္ဘောမာ ဆွဲရို့ပါစာ လောင်းသျှေကို မပျက်ရအောင် အကျွန်ရို့ ကောင်းကောင်း ပင်ပန်းခံရို့ ဆယ်ကတ်လီရေ။ 17သင်္ဘောသမားရို့စာ ထိုလောင်းသျှေကို ကြိုးနဆွဲရို့ သင်္ဘောထက်တို့ တင်ကတ်လီရေ။ ယင်းနောက် သင်္ဘော မပျက်ရအောင် သင်္ဘောအဝမ်းကို ကြိုးန ပတ်စည်းကတ်လီရေ။ အရာ သင်္ဘောစာ သုရတိပင်လယ် သဲသောင်ပြင်မာ တင်ကျဖို့စာကို ကြောင်းကြရို့ ထောင်ရို့ပါစာ လီတင်းခွန်ကို ရုတ်ကတ်လီရေ။ ယင်းနောက် သင်္ဘောကို လီတိုက်စာအနူး မျှိုးချလိုက်ကတ်လီရေ။ 18လီမုန်တိုင်း အားကြီးနီရို့ အကျွန်ရို့ သင်္ဘောစာ ပင်လယ်မာ ယိုင်းနီလီရေ။ ယင်းအတွက်န နောက်တစ်ရက်နိ လူရို့စာ သင်္ဘောမာပါစာ ဝန်တိကို ပင်လယ်မာ ဘိုက်ချကတ်လီရေ။ 19သုံးရက်နိမာ သူရို့စာ သင်္ဘောမာ အသုံးပြုစာ စက်ဝန်တိကိုလည်း ကိုယ့်အလက်န ကိုင်ရို့ ဘိုက်ချကတ်လီရေ။ 20လီမုန်တိုင်းစာ ဆက်ရို့ တိုက်နီရေအတွက်န အကျွန့်ရို့ ရက်ပေါင်းများစွာ နီန ကြယ်တိကို မမြင်ရကတ်လီ။ နောက်ဆုံးပြီးမာ အကျွန်ရို့ သီရဖို့ဗျာ ဟို့ မှတ်ကတ်လီရေ။

21သင်္ဘောမာ လူရို့စာ ရက်ပေါင်းများစွာ မစားမသောက်ဘိုင်းန နီကတ်လီရေ။ ယင်းအတွက်န ပေါလုစာ လူရို့အလယ်မာ ရပ်ရို့ ပြောလီရေ၊ “မိတ်ဆွေရို့၊ ကိုယ်ဘင်ရို့ အကျွန့်စကားကို နားထောင်ရို့ ကရေတေကျွန်းက ထွက်ရို့ မလားဘိုင်းန နီလီဖို့ဆိုကေ ဒေနိခါ ဒေပိုင် ဖီးဒုက္ခမာ ကျကတ်ဖို့ မဟုတ်ပါ။ 22ယေကေလည်း အကျွန် ဒေဂု ကိုယ်ဘင်ရို့ကို တောင်းပန်ပါရေ၊ ကိုယ်ဘင်ရို့ မကြောက်ကတ်ပါကေ့။ ကိုယ်ဘင်ရို့ တစ်ယောက်လည်း သီကတ်ဖို့ မဟုတ်ပါ။ သက်သက် ဒေ သင်္ဘောရာ ပျက်ဆုံးလားပါဖို့။ 23အကျွန် ကိုးကွယ်စာ ထာဝရဘုရား၏ ဂေါင်းခင်နတ်သားတစ်ပါး ညကညဉ့်မာ အကျွန့်အနားတို့ လာရို့ ပြောလီပါရေ၊ 24‘ပေါလု၊ နင် မကြောက်ကေ့။ နင် ရောမဧကရာဇ်မင်းဘားမာ တရားအစစ်ခံရဖို့။ နင့်အကြောင်းန သင်္ဘောမာပါစာ လူရို့ အသက်ကို ထာဝရဘုရားစာ ကယ်ဆယ်လိမည်။’ 25ယင်းအတွက်န မိတ်ဆွေရို့ မကြောက်ကတ်ပါကေ့၊ ထာဝရဘုရား၏ ဂေါင်းခင်နတ်သား အကျွန့်ကို ပြောခစာပိုင် ဖြစ်ဖို့ဆိုစာကို အကျွန် ကျုံပါရေ။ 26ယေကေလည်း အကျွန်ရို့ သင်္ဘောစာ ဇာကျွန်းမာပင်မဆို တင်ကျပါဖို့။”

ကမ်းနားတစ်ခုတို့ သင်္ဘော ရောက်ခြင်း

27တစ်ဆယ့်လေးရက် တိုင်အောင် အကျွန်ရို့ သင်္ဘောစာ အာဒြိပင်လယ်မာ မျိုးရို့ နီလီရေ။ ယင်းနိ ညဉ့်သိုင်ခေါင်မာ သင်္ဘောသမားရို့စာ ကမ်းတစ်ခုတို့ ရောက်ဖို့ပါးဗျာ ဟို့ ထင်ကတ်လီရေ။ 28သူရို့စာ ပင်လယ်မာ ရီဇာလှောက်နက်တေလည်း ဟို့ တိုင်းကြည့်ကတ်လီရေ။ ယင်းခါ ယင်းနေရာမာ ရီ လက်တောင်ရှစ်ဆယ် ဟိစာကို သိရကတ်လီရေ။ အရာ သူရို့စာ ရှိတို့ မနီးမဝီး လားရို့ အရာတစ်ခေါက် တိုင်းရို့ ကြည့်ရေခါ လက်တောင်ခြောက်ဆယ် ဟိစာကို သိရကတ်လီရေ။ 29သူရို့စာ ကျောက်လုံးတိမာ အက်ကျဖို့စာကို ကြောင်းကြရို့ သင်္ဘောမာပါစာ ကျောက်ဟက် လေးခုကို ရီမာ ချလိုက်ကတ်လီရေ။ ယင်းနောက် သူရို့စာ၊ “မိုးလင်းပါစီ” ဟို့ ဆုတောင်းကတ်လီရေ။ 30ယင်းနောက် သင်္ဘောသမားရို့စာ ထွက်ဗြီးဖို့ အကြံန သင်္ဘော ရှိတို့ လားရို့ ကျောက်ဟက်ကို ချဖို့စာပိုင် အဟန်ဆောင်ရို့ သင်္ဘောထက်မာဟိစာ လောင်းသျှေကို ပင်လယ်မာ ချလိုက်ကတ်လီရေ။ 31ယင်းခါ ပေါလုစာ သူရို့ ထွက်ဗြီးဖို့ ကြံနီစာကို အရိပ်ကျရို့ စစ်သရွဲတစ်ရာကိုပိုင်စာ စစ်ဗိုလ်န စစ်သားရို့ကို ပြောလီရေ၊ “ဒေ သင်္ဘောသမားရို့ သင်္ဘောမာ မဟိကေ ကိုယ်ဘင်ရို့ တစ်ယောက်လည်း အသက်ရှင်ကတ်ဖို့မဟုတ်။” 32ယင်းခါ စစ်သားရို့စာ လောင်းသျှေမာ ချိုင်ရို့ဟိစာ ကြိုးကို ဖြတ်ရို့ ပင်လယ်မာ ချလိုက်ကတ်လီရေ။

33မိုးမလင်းခင်အယင်က ပေါလုစာ သင်္ဘောမာပါစာ လူရို့ အားကုံးသူကို တစ်ခုမသာ စားပတ်စီအတွက် ပြောလီရေ၊ “မိတ်ဆွေရို့၊ ဇာ ဖြစ်ဖို့လည်းဆိုစာကို စဉ်းစားရို့ မစားမသောက်ဘိုင်း နီကတ်စာ တစ်ဆယ့်လေးရက် ဖြစ်နီပါဗျာ။ 34ဒေဂု ကိုယ်ဘင်ရို့ အသက်ရှင်ဖို့အတွက် တစ်ခုမသာ စားကတ်ဖို့စာကို အကျွန် ကိုယ်ဘင်ရို့ကို တောင်းပန်ပါရေ။ ကိုယ်ဘင်ရို့မာ အဂေါင်းက ဆံပင်တစ်ပင်လည်း ကျွတ်ကျမည် မဟုတ်ပါ။”

35ယင်းပိုင် ပြောရို့ ပြီးရေခါ ပေါလုစာ ပေါင်မုန့် ယူရို့ သင်္ဘောမာပါစာ လူရို့ ရှိက ထာဝရဘုရားကို ကျေးဇူးတင်ရို့ ပေါင်မုန့်ကို ဖဲ့ရို့ စားလီရေ။ 36ယင်းခါ လူရို့ အားကုံးသူ စိတ်အီးချမ်း ကျရို့ ပေါလုနအတူ ထိုင်ရို့ စားကတ်လီရေ။ 37ထိုသင်္ဘောမာ အကျွန်ရို့ လူပေါင်း နှစ်ရာခုနစ်ဆယ်နခြောက်ယောက် ဟိကတ်လီရေ။ 38လူရို့ အားကုံးသူ ဝအောင် စားပြီးရေခါ သင်္ဘောမာအလီးကို သျှော့ဖို့အတွက် ဟိသမျ အစားဆန်ရီ ဘောက်သာအိတ်တိကို ပင်လယ်မာ ဘိုက်ချလိုက်ကတ်လီရေ။

သင်္ဘော ပျက်ကျခြင်း

39မိုးလင်းရေခါ သင်္ဘောသမားရို့စာ ဇာနေရာမာ ရောက်ရို့ ဟိကတ်တေလည်းဆိုစာကို မသိကတ်လီ။ ယေကေလည်း သူရို့စာ ပင်လယ် အတက်ကမ်းနားတစ်ခုကို မြင်ရကတ်လီရေ။ ထိုပင်လယ်အတက်ကမ်းနားမာ သဲအများကြီး ဟိလီရေ။ ယင်းခါ သူရို့စာ၊ “ဖြစ်နိုင်ရေဆိုကေ သင်္ဘောကို ထိုကမ်းနားမာ တင်ဘိုက်လိုက်ဖို့” ဟို့ ဆုံးဖြတ်ကတ်လီရေ။ 40ယင်းအတွက်န သင်္ဘောသမားရို့စာ သင်္ဘောမာပါစာ ကျောက်ဟက်ကြိုးတိကို ဖြတ်ရို့ ပင်လယ်မာ ဘိုက်ချလိုက်ကတ်လီရေ။ အရာ ချိုင်ရို့ ထားလီစာ တက်မကြိုးတိကိုလည်း ဖြီဘိုက်ကတ်လီရေ။ ယင်းနောက် သူရို့စာ လီတင်းခွန်ကို လီထစာတည့်တည့် ဖြန့်ရို့ ကမ်းနားတို့ လားကတ်လီရေ။ 41ယင်းခါ သင်္ဘောဦးစာ သဲသောင်မာ တင်ကျရို့ မြုတ်ဝင်လီရေအတွက်န သင်္ဘောကို တစ်ခုပိုင်လည်း လှုပ်ရို့ မလုတ်လီဗျာ။ အရာ ရီလှိုင်းလုံးတိ သင်္ဘောပဲ့မာ အက်ကျရို့ ပျက်ကျလားခလီရေ။

42ယင်းခါ စစ်သားရို့စာ အချုပ်သားရို့ကို ရီကူးရို့ ထွက်ဗြီးလီဖို့စာကို ကြောင်းကြရို့ အသီသတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ကတ်လီရေ။ 43ယေကေလည်း စစ်သရွဲတစ်ရာကိုပိုင်စာ စစ်ဗိုလ် ယုလိစာ ပေါလု အသက်ကို ကယ်ဆယ်ဖို့ လိုလီရေ။ ယင်းအတွက်န သူစာ အချုပ်သားရို့ကို အသီသတ်ဖို့ အခွင့်မပီးလီ။ ယုလိစာ ရီကူးဖို့တတ်သူရို့ကို အယင်ဆုံး သင်္ဘောထက်က ခုန်ဆင်းရို့ တောင်ပြင်တို့ တက်ဖို့ ခိုင်းလီရေ။ 44အရာ ရီကူးဖို့ မတတ်သူရို့ကို သင်္ဘောက ပျက်ကျစာ ပျိုင်ကို ဖက်ရို့ တောင်ပြင်တို့ တက်ဖို့ အာဏာချလီရေ။ ယင်းပိုင် အကျွန်ရို့ အားကုံးသူ ဖီးဒုက္ခက ရွတ်ရို့ တောင်ပြင်တို့ တက်ရို့ ရောက်ကတ်လီရေ။