Matthew 15

လူ့ထုံးစဉ်န ထာဝရဘုရား၏ ပညှတ်ချက်

(မာကု ၇:၁-၁၃)

1 ယေရုရှလင်မြို့က ဖာရိရှဲအဖွဲ့သား လိုင်းကေယောက်န ကျမ်းဆရာရို့စာ ယေရှုတို့ လာရို့ မီးကတ်လီရေ၊ 2“ခိုက်ဟောင်းက ကျမ်းဆရာရို့ ပီးခစာ ထုံးစဉ်ကို ကိုယ်ဘင်မာ တပည့်ရို့ ဇာဖို့ မကျင့်ကတ်ပါစာလည်း? သူရို့ အလက် မဆီးဘိုင်းန စားသောက်ကတ်ပါရေ။” 3ယေရှုစာ သူရို့ကို အဖြေပီးလီရေ၊ “ကိုယ်ဘင်ရို့ ထာဝရဘုရား၏ ပညှတ်ချက်တိကို ပယ်ရို့ ခိုက်ဟောင်းက လူရို့ ပီးခစာ ထုံးစဉ်တိကို ဇာဖို့ ကျင့်နီကတ်စာလည်း? 4အကြောင်းကား ထာဝရဘုရားစာ ပြောလီရေ၊ ‘အမိအဖကို ရိုသေလေးစားရဖို့၊’ အရာ ‘ကိုယ့်အမိအဖကို တရိုက်သူစာ အမှန် သီဒါဏ် ခံရဖို့။’ 5– 6ယေကေလည်း ကိုယ်ဘင်ရို့ ပြောနီကတ်တေ၊ ‘အသူမဆို အမိကို မဟုတ်ကေ အဖကို၊ “ငါ့မာ အမိန အဘာကို ကူညီဖို့စာ ဝန်အားကုံးကို ထာဝရဘုရားဘားမာ လှူဘိုက်လိုက်ပျာ” ဟို့ ပြောရေဆိုကေ ယင်းသူမာ အမိအဖကို ကူညီဖို့စာ တာဝန် မဟိဗျာ။’ ယင်းပိုင် ကိုယ်ဘင်ရို့စာ ထိုခိုက်ဟောင်းက လူရို့ ပီးခစာ ထုံးစဉ်တိကို လိုက်နာရို့ ထာဝရဘုရား၏ ပညှတ်ချက်တိကို ပယ်ဘိုက်လိုက်ကတ်ပျာ။ 7အယောင်ဆောင်ရို့! ကိုယ်ဘင်ရို့ အကြောင်းကို ဘုရားသတင်းပို့သူ ဟေရှာယ ဒေပိုင် အမှန် စကားကို ဟောပြောခလီရေ၊
8‘ဒေ လူရို့ ငါ့ကို ပစနရာ ရိုသေကတ်တေ၊
ယေကေလည်း သူရို့မာ စိတ်နှလုံးစာ ငါန အဝီး ဟိရေ။
9သူရို့စာ ဟန်ဆောင်မှုန ငါ့ကို ကိုးကွယ်နီကတ်တေ၊
အရာ သူရို့စာ လူရို့ ထုတ်လုပ်စာ ထုံးစဉ်တိကို
ထာဝရဘုရား၏ ပညှတ်ချက် ဆိုပြီးကေ သင်ပီးနီကတ်တေ။’”

မသန့်စင်စာ အကြောင်းကို သွန်သင်ခြင်း

(မာကု ၇:၁၄-၂၃)

10ယင်းနောက် ယေရှုစာ လူရို့ကို ခေါ်ရို့ ပြောလီရေ၊ “ကိုယ်ဘင်ရို့ ငါ့စကားကို နားထောင်ရို့ နားလည်ကတ်။ 11လူပစတို့ ဝင်စာတိစာ လူကို မသန့်စင်အောင် မလုပ်နိုင်၊ ယေကေလည်း လူပစက ထွက်လာစာတိရာ လူကို မသန့်စင်အောင် လုပ်တေ။” 12ယင်းခါ တပည့်ရို့စာ ယေရှုတို့ လာရို့ ပြောကတ်လီရေ၊ “အသျှင်၊ ကိုယ်တော် စကားကို ကြားရို့ ဖာရိရှဲအဖွဲ့သားရို့ စိတ်နာကတ်တေဆိုစာကို ကိုယ်တော် သိပါရေလော?” 13ယေရှုစာ အဖြေပီးလီရေ၊ “ငါ့ဂေါင်းခင်ဘုံသျှင် အဖ မစိုက်မပျိုးစာ ပျိုးပင်သျှေ အားကုံး နုတ်ဘိုက်ခြင်းကို ခံရလိမည်။ 14ယင်းအတွက်န သူရို့ အကြောင်းကို ယူရို့ စိတ်မပူကတ်ကေ့။ သူရို့စာ ကိုယ်ရို့ မျက်ကန်း ဖြစ်ရို့အတိုင်းလည်း အခြားလူရို့ကို လမ်းပြနီကတ်တေ။ ယေကေလည်း မျက်ကန်းတစ်ယောက်စာ အခြားမျက်ကန်း တစ်ယောက်ကို လမ်းပြရေဆိုကေ နှစ်ယောက်စုံ တွင်းမာ ကျရေ။” 15ယင်းခါ ပေတရုစာ ယေရှုကို ပြောလီရေ၊ “အသျှင်၊ ကိုယ်တော် တင်ပြလီစာ ပုံဥပမာ အဓိပ္ပါယ်ကို အကျွန်ရို့ကို ရှင်းပြပါ။” 16– 17ယေရှုစာ ပြောလီရေ၊ “နင်ရို့ ဒေဂုလည်း နားမလည်ကတ်သိလော? လူပစတို့ ဝင်စာတိစာ အဝမ်းထဲတို့ ရောက်လားခရေ အရာ နောက်ဆုံးပြီးမာ အစာကြီရို့ ထွက်လားခရေဆိုစာကို နင်ရို့ နားမလည်ကတ်လော? 18ယေကေလည်း လူပစက ထွက်လာစာ စကားတိစာ စိတ်နှလုံးက ထွက်လာစာ ဖြစ်တေ အရာ ယင်းသျှင့်တိရာ လူကို မသန့်စင်အောင် လုပ်တေ။ 19အကြောင်းကား မကောင်းစာ စဉ်းစားချက်၊ လူအသက်ကို သတ်ခြင်း၊ ဟိသမျ ကာမဂုဏ် လိုက်စားခြင်း၊ ခိုးခြင်း၊ မုတ်သား သက်သီပီးခြင်း အရာ ပုတ်ခတ်ရို့ စကားပြောခြင်းတိ လူစိတ်နှလုံးထဲက ထွက်လာရေ။ 20ယင်းသျှင့်တိရာ လူကို မသန့်စင်အောင် လုပ်တေ၊ ယေကေလည်း အလက် မဆီးဘိုင်းန စားသောက်ခြင်းစာ လူကို မသန့်စင်အောင် မလုပ်။”

ယုဒမဟုတ်စာ မိန်းမတစ်ယောက် ကျုံခြင်း

(မာကု ၇:၂၄-၃၀)

21ယင်းနောက် ယေရှုန သူ့တပည့်ရို့စာ ယင်းနေရာက ထွက်ရို့ တုရုမြို့န ဇိဒုန်မြို့အရပ်တို့ ကြွလီရေ။ 22ယင်းနေရာမာ ခါနန်လူမျိုး မိန်းမတစ်ယောက်စာ ယေရှုတို့ လာပြီးကေ အားန အော်ရို့ ပြောလီရေ၊ “အိုး အသျှင်၊ ဒါဝိဒ်မင်း၏ သားတော်၊ အကျွန့်ကို သနားပါ။ အကျွန့်မာ သမီးသျှေတစ်ယောက် နတ်ဆိုး ကိုင်ရေအတွက်န ကောင်းကောင်း ဝေဒနာကို ခံနီရပါရေ။” 23ယေကေလည်း ယေရှုစာ တိန်းရို့ နီလီရေ။ ယင်းအတွက်န တပည့်ရို့စာ ယေရှုတို့ လာရို့ တောင်းပန်ကတ်လီရေ၊ “အသျှင်၊ သူ့ကို အိမ်တို့ ရွှတ်လိုက်ပါဖိ၊ အကြောင်းကား သူစာ အကျွန်ရို့ နောက်က လိုက်ရို့ အော်နီပါရေ။” 24ယင်းခါ ယေရှုစာ ယင်းမိန်းမကို ပြောလီရေ၊ “ငါ အခြားလူမျိုးရို့အတွက် လာစာ မဟုတ်၊ ယေကေလည်း သိုးဆိတ်ပိုင် ပျောက်လားခစာ ဣသရေလလူမျိုးရို့အတွက် လာစာ ဖြစ်တေ။” 25ယေကေလည်း ယင်းမိန်းမစာ ယေရှုတို့ လာပြီးကေ ရှိခိုးရို့ တောင်းပန်လီရေ၊ “အသျှင်၊ အကျွန့်ကို တစ်ချက် ကျေးဇူးပြုပါဖိ။” 26ယင်းခါ ယေရှုစာ ပြောလီရေ၊ “ကိုယ့်သားသမီးရို့ စားဖို့စာ အစားအစာကို ခွီးကို ပီးဖို့ မကောင်း။” 27ယင်းမိန်းမစာ ပြောလီရေ၊ “အသျှင် ပြောစာစကား မှန်ပါရေ၊ ယေကေလည်း ကိုယ့်အိမ်သျှင် စားပွဲခုံက ကျစာ အပဲ့အခြမ်းတိကို ခွီးတိရာ စားပါရေ။” 28ယင်းခါ ယေရှုစာ သူ့ကို ပြောလီရေ၊ “နင့်မာ ကျုံခြင်းတရား ကောင်းကောင်း ကြီးရေ! နင် လိုရေအတိုင်း ဖြစ်စီ။” ယင်းခါ ချက်ချင်း ယင်းမိန်းမမာ သမီးသျှေစာ ကောင်းလားခလီရေ။

အမျိုးမျိုး ရောဂါသေ အကောင်းဖြစ်ခြင်း

29ယင်းနောက် ယေရှုန သူ့တပည့်ရို့စာ ယင်းနေရာက ထွက်ရို့ ဂါလိလဲမြစ်ကမ်းနားအတိုင်း ကြွကတ်လီရေ အရာ သူရို့စာ တောင်တစ်တောင်တို့ တက်ရို့ ထိုင်ကတ်လီရေ။ 30ယင်းခါ လူရို့စာ အခြီသောင်၊ မျက်ကန်း၊ အင်္ဂါပျက်သူ၊ ပပွါး အရာ အခြားရောဂါသေရို့ကို ယေရှုတို့ ယူလာကတ်လီရေ။ အရာ သူရို့စာ ထိုရောဂါသေရို့ကို ယေရှု အခြီရင်းမာ ချထားကတ်လီရေ။ ယင်းခါ သူစာ ယင်းရောဂါသေ အားကုံးကို အကောင်း လုပ်လီရေ။ 31လူရို့စာ ပပွါးရို့ စကားပြောစာကို၊ အင်္ဂါပျက်သူရို့ အကောင်းဖြစ်စာကို၊ အခြီသောင်ရို့ လားနီစာကို အရာ မျက်ကန်းရို့ မျက်စိ မြင်ရစာကို မြင်ကတ်တေခါ အံ့ဩပြီးကေ ဣသရေလလူမျိုးရို့မာ ထာဝရဘုရားကို ချီမွမ်းကတ်လီရေ။

လူလေးထောင်ကို ကျွေးခြင်း

(မာကု ၈:၁-၁၀)

32ယင်းနောက် ယေရှုစာ ကိုယ့်တပည့်ရို့ကို ခေါ်ရို့ ပြောလီရေ၊ “ဒေ လူရို့ ငါနအတူ ပါကတ်စာ သုံးရက် ဟိကတ်ပျာ အရာ သူရို့မာ စားစရာ တစ်ခုလည်း မဟိဗျာ။ ယင်းအတွက်န ငါ သူရို့ကို ကောင်းကောင်း သနားဖို့ စိတ်ရောက်တေ။ ငါ ဒေ လူရို့ကို စားစရာ မပီးဘိုင်းန အိမ်တို့ ပြန်မရွှတ်ချင်။ ပြန်ရွှတ်လိုက်တေဆိုကေ သူရို့စာ လမ်းတစ်ပိုင်းမာ အဝမ်းဆာရို့ မောနိုင်စရာ ဟိရေ။” 33ယင်းခါ တပည့်ရို့စာ ယေရှုကို ပြောကတ်လီရေ၊ “ဒေ တတိန်းဆဆိတ်နေရာမာ ဒေလှောက် လူကို ကျွေးဖို့အတွက် အကျွန်ရို့ ပေါင်မုန့် ဇာက ရပါဖို့စာလည်း?” 34ယေရှုစာ သူရို့ကို မီးလီရေ၊ “နင်ရို့မာ ပေါင်မုန့် ဇာမျှသျှက် ဟိရေလည်း?” တပည့်ရို့စာ ပြောကတ်လီရေ၊ “ပေါင်မုန့် ခုနစ်သျှက်န ငါးသျှေ သုံးလေးကောင် ဟိပါရေ။” 35– 36ယင်းနောက် ယေရှုစာ လူရို့ကို မြေပြင်မာ ထိုင်ဖို့ ခိုင်းလီရေ အရာ ပေါင်မုန့်န ငါးသျှေတိကို ယူရို့ ထာဝရဘုရားကို ကျေးဇူးတင်လီရေ။ ယင်းနောက် သူစာ ပေါင်မုန့်တိကို ဖဲ့ရို့ တပည့်ရို့အလက်မာ အပ်လီရေ အရာ တပည့်ရို့စာ လူရို့ကို ဝီပီးကတ်လီရေ။ 37လူရို့ အားကုံးသူ ဝအောင် စားပြီးရေခါ တပည့်ရို့စာ ကျရို့ဟိစာ အပဲ့အခြမ်းတိကို ကောက်ကတ်လီရေ။ ယင်းခါ ခုနစ်တောင်းအပြည့် ရကတ်လီရေ။ 38ထိုစားကတ်သူရို့အထဲမာ မိန်းမရို့န အသျှေရို့ကို ပယ်ရို့ ယောက်ျား သက်သက် လေးထောင် ဟိလီရေ။ 39ယင်းနောက် ယေရှုန သူ့တပည့်ရို့စာ လူရို့ကို ပြန်ရွှတ်လိုက်ရို့ လောင်းတစ်စင်းမာ တက်ရို့ မာဂဒါလမြို့အရပ်တို့ ကြွလီရေ။