Ecclesiastes 4
1verti me ad alia et vidi calumnias quae sub sole geruntur et lacrimas innocentum et consolatorem neminem nec posse resistere eorum violentiae cunctorum auxilio destitutos 2et laudavi magis mortuos quam viventes 3et feliciorem utroque iudicavi qui necdum natus est nec vidit mala quae sub sole fiunt 4rursum contemplatus omnes labores hominum et industrias animadverti patere invidiae proximi et in hoc ergo vanitas et cura superflua est 5stultus conplicat manus suas et comedit carnes suas dicens 6melior est pugillus cum requie quam plena utraque manus cum labore et adflictione animi 7considerans repperi et aliam vanitatem sub sole 8unus est et secundum non habet non filium non fratrem et tamen laborare non cessat nec satiantur oculi eius divitiis nec recogitat dicens cui laboro et fraudo animam meam bonis in hoc quoque vanitas est et adflictio pessima 9melius ergo est duos simul esse quam unum habent enim emolumentum societatis suae 10si unus ceciderit ab altero fulcietur vae soli quia cum ruerit non habet sublevantem 11et si dormierint duo fovebuntur mutuo unus quomodo calefiet 12et si quispiam praevaluerit contra unum duo resistent ei funiculus triplex difficile rumpitur 13melior est puer pauper et sapiens rege sene et stulto qui nescit providere in posterum 14quod et de carcere catenisque interdum quis egrediatur ad regnum et alius natus in regno inopia consumatur 15vidi cunctos viventes qui ambulant sub sole cum adulescente secundo qui consurgit pro eo 16infinitus numerus est populi omnium qui fuerunt ante eum et qui postea futuri sunt non laetabuntur in eo sed et hoc vanitas et adflictio spiritus 17custodi pedem tuum ingrediens domum Dei multo enim melior est oboedientia quam stultorum victimae qui nesciunt quid faciant mali
Copyright information for
VulgJ