Lev 25 | VulgJ | STEP | locutusque est Dominus ad Mosen in monte Sinai dicens

‏ Leviticus 25

1 locutusque est Dominus ad Mosen in monte Sinai dicens 2 loquere filiis Israhel et dices ad eos quando ingressi fueritis terram quam ego dabo vobis sabbatizet sabbatum Domini 3 sex annis seres agrum tuum et sex annis putabis vineam tuam colligesque fructus eius 4 septimo autem anno sabbatum erit terrae requietionis Domini agrum non seres et vineam non putabis 5 quae sponte gignit humus non metes et uvas primitiarum tuarum non colliges quasi vindemiam annus enim requietionis terrae est 6 sed erunt vobis in cibum tibi et servo tuo ancillae et mercennario tuo et advenae qui peregrinantur apud te 7 iumentis tuis et pecoribus omnia quae nascuntur praebebunt cibum 8 numerabis quoque tibi septem ebdomades annorum id est septem septies quae simul faciunt annos quadraginta novem 9 et clanges bucina mense septimo decima die mensis propitiationis tempore in universa terra vestra 10 sanctificabisque annum quinquagesimum et vocabis remissionem cunctis habitatoribus terrae tuae ipse est enim iobeleus revertetur homo ad possessionem suam et unusquisque rediet ad familiam pristinam 11 quia iobeleus est et quinquagesimus annus non seretis neque metetis sponte in agro nascentia et primitias vindemiae non colligetis 12 ob sanctificationem iobelei sed statim ablata comedetis 13 anno iobelei redient omnes ad possessiones suas 14 quando vendes quippiam civi tuo vel emes ab eo ne contristes fratrem tuum sed iuxta numerum annorum iobelei emes ab eo 15 et iuxta supputationem frugum vendet tibi 16 quanto plus anni remanserint post iobeleum tanto crescet et pretium et quanto minus temporis numeraveris tanto minoris et emptio constabit tempus enim frugum vendet tibi 17 nolite adfligere contribules vestros sed timeat unusquisque Deum suum quia ego Dominus Deus vester 18 facite praecepta mea et iudicia custodite et implete ea ut habitare possitis in terra absque ullo pavore 19 et gignat vobis humus fructus suos quibus vescamini usque ad saturitatem nullius impetum formidantes 20 quod si dixeritis quid comedemus anno septimo si non seruerimus neque collegerimus fruges nostras 21 dabo benedictionem meam vobis anno sexto et faciet fructus trium annorum 22 seretisque anno octavo et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum donec nova nascantur edetis vetera 23 terra quoque non veniet in perpetuum quia mea est et vos advenae et coloni mei estis 24 unde cuncta regio possessionis vestrae sub redemptionis condicione vendetur 25 si adtenuatus frater tuus vendiderit possessiunculam suam et voluerit propinquus eius potest redimere quod ille vendiderat 26 sin autem non habuerit proximum et ipse pretium ad redimendum potuerit invenire 27 conputabuntur fructus ex eo tempore quo vendidit et quod reliquum est reddet emptori sicque recipiet possessionem suam 28 quod si non invenerit manus eius ut reddat pretium habebit emptor quod emerat usque ad annum iobeleum in ipso enim omnis venditio redit ad dominum et ad possessorem pristinum 29 qui vendiderit domum intra urbis muros habebit licentiam redimendi donec unus impleatur annus 30 si non redemerit et anni circulus fuerit evolutus emptor possidebit eam et posteri eius in perpetuum et redimi non poterit etiam in iobeleo 31 sin autem in villa fuerit domus quae muros non habet agrorum iure vendetur si ante redempta non fuerit in iobeleo revertetur ad dominum 32 aedes Levitarum quae in urbibus sunt semper possunt redimi 33 si redemptae non fuerint in iobeleo revertentur ad dominos quia domus urbium leviticarum pro possessionibus sunt inter filios Israhel 34 suburbana autem eorum non venient quia possessio sempiterna est 35 si adtenuatus fuerit frater tuus et infirmus manu et susceperis eum quasi advenam et peregrinum et vixerit tecum 36 ne accipias usuras ab eo nec amplius quam dedisti time Deum tuum ut vivere possit frater tuus apud te 37 pecuniam tuam non dabis ei ad usuram et frugum superabundantiam non exiges 38 ego Dominus Deus vester qui eduxi vos de terra Aegypti ut darem vobis terram Chanaan et essem vester Deus 39 si paupertate conpulsus vendiderit se tibi frater tuus non eum opprimes servitute famulorum 40 sed quasi mercennarius et colonus erit usque ad annum iobeleum operabitur apud te 41 et postea egredietur cum liberis suis et revertetur ad cognationem et ad possessionem patrum suorum 42 mei enim servi sunt et ego eduxi eos de terra Aegypti non venient condicione servorum 43 ne adfligas eum per potentiam sed metuito Deum tuum 44 servus et ancilla sint vobis de nationibus quae in circuitu vestro sunt 45 et de advenis qui peregrinantur apud vos vel qui ex his nati fuerint in terra vestra hos habebitis famulos 46 et hereditario iure transmittetis ad posteros ac possidebitis in aeternum fratres autem vestros filios Israhel ne opprimatis per potentiam 47 si invaluerit apud vos manus advenae atque peregrini et adtenuatus frater tuus vendiderit se ei aut cuiquam de stirpe eius 48 post venditionem potest redimi qui voluerit ex fratribus suis redimet eum 49 et patruus et patruelis et consanguineus et adfinis sin autem et ipse potuerit redimet se 50 supputatis dumtaxat annis a tempore venditionis suae usque ad annum iobeleum et pecunia qua venditus fuerat iuxta annorum numerum et rationem mercennarii supputata 51 si plures fuerint anni qui remanent usque ad iobeleum secundum hos reddet et pretium 52 si pauci ponet rationem cum eo iuxta annorum numerum et reddet emptori quod reliquum est annorum 53 quibus ante servivit mercedibus inputatis non adfliget eum violenter in conspectu tuo 54 quod si per haec redimi non potuerit anno iobeleo egredietur cum liberis suis 55 mei sunt enim servi filii Israhel quos eduxi de terra Aegypti